به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم، روزنامه "ديلي تلگراف" انگليس از نقش "ويليام هيگ" وزير امور خارجه اين کشور در يک قراداد جنجالي نفتي در ليبي پرده برداشت.
اين قرار داد مربوط به شرکتي است که يکي از حاميان حزب محافظه کار انگلیس مديريت آن را به عهده دارد.
به نوشته این روزنامه، هيگ در مارس گذشته نشست ويژه اي را با نمايندگان شرکت اکتشاف نفت "هريتيج اويل" برگزار کرده بود.
وي همچنين طي چند ماه گذشته مذاکراتي را با يکي از معاونين [خود] داشته است.
در پي اين اقدامات، شرکت مذکور در اکتبر گذشته برنده قراردادي به ارزش 20 ميليون دلار شد که اين موارد، سوال هایي جنجالي را بويژه درباره انگيزه واقعي انگليس از ايفاي چنان نقش بزرگي در عمليات نظامي در جنگ ليبي ایجاد می کند.
بسياري تصور مي کردند که ماموريت ناتو در ليبي پايان يافته و کشورهاي عضو اين کشور را ترک خواهند گفت.
درست است که شاید ناتوعملا عمليات خود را در ليبي به پايان برده است اما حضور غرب در این کشور پايان نيافته است زیرا اکنون اين شرکت هاي بزرگ هستند که به لیبی مي آيند و جاي هواپيماهاي جنگي را مي گيرند.
کشورهايي که کشور نفت خيز ليبي را بمباران کردند؛ اکنون تلاش مي کنند به قراردادهاي سودآوري در عرصه بازسازي اين کشور دست يابند.
ابتدا بمب هاي انگليس پيکر ليبي را پاره پاره کرد و اکنون زمان آن رسيده است تا شرکت هاي انگليسي بهاي بازسازي اين کشور را به جيب بزنند و آن پيکر متلاشي شده را ترميم کنند.
ليبي اکنون بازار مناسبي براي سرمايه گذاري و بازرگاني است و شرکت هاي انگليسي براي بهره برداري از اين بازار تشويق مي شوند.
"فيليپ هاموند" وزير دفاع انگليس، ليبي را از نظر ذخاير نفتي کشوري "نسبتا" ثرومتند خواند و پيش بيني کرد که فرصت هايي براي شرکت هاي انگليسي در زمينه بازسازي اين کشور وجود داشته باشد. او حتي مديران اجرايي را به "بستن چمدانها" و عزيمت به ليبي تشويق کرد.
با یک حساب سرانگشتي، هزينه مشارکت انگليس در عمليات نظامي ناتو در ليبي حدود 500 ميليون دلار بر آورد مي شود.
اما طبق برآوردهاي اداره بازرگاني و سرمايه گذاري انگليس، ارزش قراردادهاي بازسازي ليبي بويژه در عرصه هاي برق، آبرساني، بهداشت و آموزش طي ده سال آينده بيش از 300 ميليارد دلار است.
از اين رو دولت انگليس تلاش خواهد کرد درست همانگونه که در عرصه جنگ و عمليات نظامي عمل کرد، نقش محوري را در اين عرصه ايفا کند.
حال اين سوال در اينجا مطرح است که آيا سناريوي عراق در ليبي تکرار مي شود؟
"جان هيلاري" مدير اجرايي سازمان خيريه مبارزه با فقر در اظهاراتي مطبوعاتي گفت: سناريوي عراقِ بعد از جنگ به نوعي در ليبي مشاهده مي شود زیرا همه ثروت هاي عراق به شرکت هاي وابسته به کشورهاي شرکت کننده در جنگ داده شد.
وی افزود: انگليس خود ويران مي کند و سپس به قراردادهاي بازسازي آنچه خود ويران کرده است، دست مي يابد.
اداره بازرگاني و سرمايه گذاري انگليس عملا در خاک ليبي کارمند دارد و آنها آماده پذيرش قراردادهايي هستند که شرکت هاي انگليسي برنده آنها مي شوند.
آنگونه که در خبرها آمده بود شرکت هاي نفتي انگليس مذاکراتي را با دولت انتقالي و ديگر شرکت هاي مهندسي انگليس داشته و براي حضور در عرصه مالي و اقتصادي ليبي اعلام آمادگي کرده اند.
جنگ ليبي تاکنون زمينه ساز سرمايه گذاري بزرگي بوده است یعنی 500 ميليون دلار براي براندازي ديکتاتور در برابر قراردادهايي با ارزش 300 ميليارد دلار در دوره بعد از جنگ.
اهداف و آموزه هاي انساندوستانه اعلام شده جنگ اما در چنين شرايطي رنگ مي بازند و ناگهان حس سودجويانه و اقتصادي [مهاجمان] رخ مي نمايد و اين گونه است که چهره زشت و سودجويانه واقعي کساني که شعار "حمايت از شهروندان و پيروزي حقوق بشر و پايان ديکتاتوري در ليبي" را سرمي دادند، نمايان مي شود.
لذا باید استراتژي واقعي استعمار گران را " ويراني و آنگاه آباداني با هزينه خون و نفت ملت ليبي" دانست.