به گزارش روز دوشنبه پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، روزنامه "الاهرام" امروز در مطلبی در خصوص محمد سلیم العوا، با تأکید بر خط مشی سابق خود مبنی بر القای ایران هراسی در افکار عمومی مصر، نوشت: آیا سابقه طولانی در دانش اندوزی، فقه، و فعالیتهای حقوقی می تواند واسطه‌ای برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری باشد، یا اینکه همین عوامل که منشأ مواضعی بحث برانگیز است، مانع از پذیرش او از سوی مردم خواهد شد.
الاهرام که اکنون گرایشهایی نزدیک به شورای نظامی دارد، مدعی شد: اتهامات بسیاری علیه سلیم العوا درباره تشیع، گرایش به ایران، دفاع از سرمایه داران فاسد، تناقض‌گویی درباره قانون اساسی، و دشمنی با کلیسا و غیره وجود دارد.
این روزنامه مصری نوشت: هدف ما از این مطلب فقط بررسی حال یا آینده و وعده های سلیم العوا نیست، بلکه پرداختن به تاریخ شخصیت او است، که در آستانه هفتاد سالگی، در خط نخست رقابت انتخابات ریاست جمهوری قرار گرفته است.
الاهرام خاطرنشان کرد: سلیم العوا قبل از مبارک نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اعلام نکرد، بلکه از عمرو موسی در صورت نامزدی حمایت کرد.
درادامه این مطلب آمده است: شایعه شده بود که العوا وابسته به اخوان المسلمین و حتی یکی از آنها است؛ بویژه آنکه وی وکیل پرونده سال 1995 اخوان المسلمین شده بود.. ولی در پیگیری های صورت گرفته از مواضع دو طرف (العوا و اخوان) او هیچ گاه عضو اخوان المسلمین نبوده است، و این گروه هیچ حمایتی از نامزدی او برای ریاست جمهوری نمی کند.
الاهرام نوشت: العوا معتقد است که اسلام را نمی توان از زندگی انسان جدا کرد و زندگی سیاسی هم بخشی از زندگی انسان است.
الاهرام همچنین تأکید کرد: العوا تلاش کرده است که خود را از اتهام شیعه بودن که همواره در تعقیب او است رهایی یابد .. بنابراین به صراحت می گوید: من یک مسلمان سنی سلفی هستم (سلفی از نظر فکر و عقیده و نه یک جریان).
این روزنامه مصری ادامه داد: العوا در ارتباط با موضوع ایران می گوید که حمایتش از ایران مسأله مذهبی نیست، بلکه بخشی از آن به دلیل مشترک بودن این کشور با ما در دشمنی با صهیونیسم است.
الاهرام تأکید کرد: روابط نزدیک با ایران یکی دیگر از اتهامات العوا است .. وی از سال 1984 بارها به ایران سفر کرد؛ وی نه تنها هیچگاه علاقه اش به این کشور را پنهان نکرده، بلکه حتی در آن مبالغه می کند؛ بصورتیکه وعده داده در صورت رسیدن به ریاست جمهوری دست همکاری به سوی ایران دراز کند؛ ولی اگر مردم مصر با این امر مخالفت کنند، به خواست آنها تن می دهد.