العالم - تحلیل روز
آمریکا پس از حادثۀ 11 سپتامبر 2001 به افغانستان لشکرکشی کرد و این کشور آسیایی را اشغال کرد تا هدف اعلامی خود را یعنی ریشه کنی طالبان اجرایی کند طالبانی که حامی سیاسی القاعده و زمینه ساز فعالیت این گروهِ همزاد خود در افغانستان است.
حال امروز، نشستن بر سر میز مذاکره با این گروه پس از هزینه های سنگین و تلفات بسیار ارتش آمریکا در افغانستان بیانگر اذعان آمریکایی ها به شکست تلخ خود در برابر این گروه است زیرا آمریکایی ها بیش از 18 سال پیش جنگ افغانستان را با تصمیم شتابزده و نسنجیدۀ جرج بوش پسر پس از گذشت 3 ماه از حادثۀ 11 سپتامبر به راه انداختند.
میانجیگری داوطلبانۀ همسایگان بین دولت کابل و طالبان برای پایان دادن به چندین سال جنگ داخلی ویرانگر افغانستان نشان می دهد که همسایگان می خواهند افغانستان و ملتش از امنیت و آرامش برخوردار شوند و متعاقباً منافع ملی کلان همسایگان یعنی تأمین امنیت مرزهای خودشان نیز تأمین شود. همسایگان افغانستان هیچگاه اعلام نکردند که در جنگ با طالبان مشارکت می کنند یا می خواهند این گروه را سرکوب و نابود کنند اما پیشگامی آمریکا در مذاکره با طالبان پس از آن همه وعده ها و تهدیدهایش امر عجیب و غریبی است.
هر چند تصمیم عقب نشینی نیروهای آمریکایی از کشورهای مسلمان و تحت اشغالی همچون افغانستان، عراق و سوریه به نفع امنیت منطقه جنوب غرب آسیا و یکی از خواسته های کشورهای منطقه است ولی درس عبرت نگرفتن واشنگتن از اشتباهات گذشتۀ خود باعث تعجب و نگرانی است و همچنین باعث می شود که کشورهای منطقه همیشه از نیات پنهان آمریکا در منطقه احساس ترس و نگرانی کنند و در این میان بسی مایۀ تأسف است که سران برخی کشورهای منطقه برای دستیابی به منافع سیاسی کوتاه بینانۀ خود از آمریکایی ها می خواهند که در منطقه بمانند.
آمریکا همانگونه که در سال 2009 از عراق عقب نشینی کرد، امروز می خواهد به آرامی از افغانستان عقب نشینی کند و تصمیم به عقب نشینی از سوریه گرفته است ولی می خواهد حضور نظامی خود در عراق را پُررنگ کند و در این کشور نیروهایش را افزایش دهد ولی دولت و ملت عراق مخالف حضور نظامیان آمریکایی در خاک کشورشان هستند. این امور نشان می دهد که دولتمردان آمریکایی از تجارب گذشته و ماجراجویی های خود درس عبرت نمی گیرند و بلاهایی را که به سر ملت های منطقه آورده اند، نادیده می گیرند زیرا تحت تأثیر و سیطرۀ لابی های اسرائیلی و سعودی و اماراتی هستند چون این لابی ها از قدرت گرفتن مقاومت و محاصره شدن اسرائیل از سه سمت احساس وحشت می کنند و عربستان و امارات نیز نتوانسته اند از جنگی که در یمن به راه انداخته اند، بهره برداری کنند و به اهداف خود دست یابند.
آمریکا پس از 18 سال جنگیدن در افغانستان و دادن هزینه ها و تلفات سرانجام در برابر طالبان سر فرود آورد و هم اکنون چاره ای بجز بیرون بردن نیروهای خود از منطقه و واگذاری تأمین امنیت منطقه به ملت هایش ندارد و نباید فریفتۀ میلیاردها دلاری شود که از گاو شیرده خود (عربستان سعودی) دریافت می کند. همپیمانان آمریکا برای حفظ تاج و تخت خود مبالغی را به واشنگتن پرداخت می کنند ولی مردم آمریکا نمی خوهاند که کشورشان خود را گرفتار جنگ دیگری کند زیرا عواقب جنگ های عراق و افغانستان را دیده اند و چشیده اند جنگ هایی که اثرات مخربی در اقتصاد آمریکا گذاشت به نحوی که شعارهای دونالد ترامپ رئیس جمهور پوپولیست آمریکا در تبلیغات انتخاباتی خود "حمایت از اقتصاد ملی" و "اول، آمریکا" بود.
این همه تبلیغات سوء و تحریک های سیاسی که آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل با همدستی برخی سران عرب علیه ایران به راه انداخته اند، ریشه در ترس و نگرانی آنها از مقاومت و گسترش محبوبیت اش در میان ملت ها دارد زیرا مقاومت با احداث پایگاه های نظامی یا اجیر کردن مزدوران برنامه های خود را پیش نمی برد. مقاومت روز به روز عرصه را بر آمریکا و همپیمانانش تنگ تر می کند و آمریکایی ها همانگونه که در برابر طالبان سر فرود آوردند، از میادین درگیری با مقاومت نیز فرار خواهند کرد زیرا عزم و خواست ملت ها قدرتمندتر از نظام های حاکمی است که برای حفظ تاج و تخت خود به آمریکا باج می دهند و حتی حاکمیت و استقلال کشورهای عربی را پایمال بیگانگان می کنند و منابع و منافع ملی را به آنان وامی گذارند.
احمد المقدادی - العالم