العالم- تحلیل روز
عقب‌نشینی نظامیان آمریکا از افغانستان-که طبق توافقنامه آمریکا با جنبش طالبان که در 11 سپتامبر 2020 در دوحه به امضا رسید، می‌بایست در 11 سپتامبر 2020 از افغانستان خارج شوند- دولت افغانستان را غافلگیر کرد؛ چرا که این توافقنامه با سرعت و بدون هماهنگی با مقامات کابل اجرا شد. همانطور که "اشرف غنی" رئیس‌جمهور و "عبدالله عبدالله" رئیس شورای عالی آشتی ملی با اذعان به این مساله، تأکید کردند که افغانستان برای عقب‌نشینی آمریکا آماده نبود و هیچ برنامه‌ای برای مرحله بعد از خروج تدوین نکرده است.
عدم هماهنگی آمریکا با مقامات کابل درباره عقب‌نشینی و حتی درباره سرعتش، خلأ امنیتی ایجاد کرد و گروه طالبان از این فرصت سوء‌استفاده کرد و نیروهای آن کنترل حدو 80 درصد از خاک افغانستان را در دست گرفته و در فاصله تقریبا 50 کیلومتری کابل، پایتخت هستند.
اینجا این سوال مطرح می‌شود که ارتش ملی افغانستان کجاست؛ ارتشی که تحت اشراف آمریکا طی 20 سال تشکیل و مسلح شد و آموزش دید، و حدود 300 هزار سرباز دارد؟! این ارتش چگونه در مقابل 70 هزار نیروی طالبان مغلوب شد در حالی‍که آمریکایی‌ها تأکید می‌کردند که این ارتش می‌تواند در مقابل طالبان مقاومت کند؟!
واضح است که آمریکا در تاسیس ارتش ملی قوی در افغانستان جدی نبوده همچنان‌که در مبارزه با مواد مخدر و نیز حل و فصل مشکلات و اختلافات افغانستان با پاکستان جدی نبوده و در انتقال بسیاری از عناصر داعش از عراق و سوریه به افغانستان نقش داشت. همه این عوامل افغانستان را وارد تونل تاریک جنگ داخلی کرده که آثار آن با خروج ناگهانی نیروهای آمریکا نمایان می‌شوند.
اینک نیز ماموریت آمریکا در افغانستان محدود به خارج کردن اتباع و دیپلمات‌هایش در کابل شده و در این راستا 300 سرباز خود را عازم فردوگاه کابل کرده تا فرآیند تخلیه را تکمیل کنند. انگلیس نیز 600 نظامی خود را برای کمک به خارج کردن اتباعش از کابل اعزام کرده است تا این کشور را آبستن فساد و هرج و مرج کنند.
ناظران معتقدند که هدف اصلی آمریکا از لشکرکشی به افغانستان و عراق و همچنین یمن و تلاش‌هایش برای برهم زدن ثبات لبنان و دیگر کشورهای منطقه ایجاد هرج و مرج و فراهم کردن بستر ورود گروه‌های تروریستی و تکفیری مثل القاعده و داعش به این کشورهاست که در راستای خدمت به منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی اقدام می‌کنند.