العالم ـ زلال قرآن
انسان هائی که حسب هدف خلقت خود باید در«اِنّا اِلَیهِ راجِعون» به اصل خویش (خداوند سبحان) رجعت نمایند، در اثر عدم معرفت به مبداء و مقصد حیات خویش گمراه شده و به بیراهه خواهند رفت و هرگز به مقصد نخواهند رسید، و آنها که بنا بر لطف و فضل کامله الهی باید در بهشت قرب و لقاء خداوند سبحان سُکنا گزینند و از عظیم ترین نعمت های او که اُنس با معبود محبوب است برخوردار باشند، در روز قیامت که در اثر عدم استفاده درست از توانمندی های وجود خویش و نعمت بزرگ هدایت های الهی و گرفتار شدن به جهل و گمراهی خود را از همه چیز و همه کس مایوس و از رحمت بی انتهای الهی محروم می بینند، حالا در شراره آتش سوزان فراق می سوزند.
نتیجه رعایت نکردن حدود الهی و انجام گناه و معصیت جهنم اعمال است، و استمرار آنها موجب ایجاد ملکات و صفات خبیثه و اخلاق رذیله می گردد، و عدم اصلاح این صفات و اخلاق آدمی را به وادی بی ایمانی و کفر و شرک و نفاق سوق می دهد، و شدت یافتن آنها نیز او را به استکبار و عناد و لجاج و معارضه با آیات تکوینی و تشریعی خداوند سبحان می کشاند که محصول نهائی آن سقوط به قعر«چاه وَیل» جهنم سوزان فراق و خلود در آن و ابتلا به سخت ترین عذاب های الهی است.