العالم - زلال قرآن
انسان باید بکوشد تا از مهلکه «وَهم بدر آید و در معرکه «جهاد اکبر» خود را به مرتبه عقل برساند و در این رهگذر مهار نفس را بدست عقل خویش و روح و قلب خود را تا مرتبه باور یقینی ارتقا دهد، تاجایی که حقیقت «القلب عرش الله الاعظم» را بدرستی درک نماید و باورکند که:
«برای دلی که به واسطه اقبال به خداوند سبحان با عرش الهی محاذات پدید آید، سرّوحقیقت آیات 5 و6 سوره مبارکه طه:
«الرَّحْمَـٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ. لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ»
ترجمه: (آن خدای مهربانی که برعرش (عالم وجود و کلیه جهان آفرینش به علم و قدرت) مستولی ومحیط است . هرچه درآسمانها و زمین و بین آنها و زیر کره خاک موجود است همه ملک اوست).
وحدیث شریف قدسی:
« لایَسَعَنی اَرضی وَلاسَمائی وَیَسَعَنی قَلبِ عَبدی مُوءمِن»
ترجمه: (من درزمین وآسمانها نمی گنجم ولی درقلب بنده مومنم می گنجم).
روشن شده و به درستی ادراک می شود.
پس انسان باید سعی کند تا حدیث شریف امام صادق(ع) را که فرموده:
« اَلقَلب حَرَمَ اللهُ فَلا تُسکِن حَرَمَ الله غَیرَالله»
ترجمه: (قلب انسان حرم وجایگاه خداوند است ، پس غیرخدا را درحرم وجایگاه خدا نباید سُکنی داد).
را به گوش جان بشنود و به دقت به آن عمل نماید، تا به پاکی وطهارت روح، آنگونه که شایسته است توفیق یابد وقلب او جایگاه خدا وملاءکة الله گردد، ان شاءَ الله.