العالم – داغ‌های مجازی
8 مه برای الجزایری ها یادآور روزگار سخت استعمار و کشتار مردم توسط فرانسوی هاست.
قتل‌عام مه ۱۹۴۵ سیف، اکثر بخش‌های الجزایر از جمله مهمترین مناطق سفت، مسیلا، گلیما، خوراتا، سکه اهر را شامل شد. پس از این کشتارها الجزایری‌ها یقین پیدا کردند که استعمار فرانسه زبان گفتگو نمی‌داند و تمام وعده‌ها و شعارهای آن دروغی بیش نبوده‌است و آنچه که با زور از آنها گرفته شده را بایستی با زور بدست بیاورند. این جرقه ای بود که انقلاب الجزایر را به‌حرکت درآورد
فرانسه آن زمان الجزایر را اشغال کرد و به الجزایری‌ها قول داد که در صورت شرکت در جنگ با نیروهای ائتلاف علیه آلمان، به آنها استقلال خواهد داد.
سربازان الجزایری به قدرت در این جنگ مشارکت کردند، به گونه ای که فرانسه از آنها به همراه سربازان دیگر مستعمرات فرانسه به عنوان سپر انسانی برای سربازان خود استفاده کرد.
جوانان جنبش ملی، با پایان جنگ جهانی دوم، راهپیمایی مسالمت آمیزی ترتیب داده و از استعمارگر خواستند به وعده خود عمل کند و به الجزایر استقلال دهد.
نیروهای فرانسوی نیز با هولناک ترین شیوه های سرکوب، دستگیری و کشتار جمعی و همچنین تخریب همه روستاها، به ویژه در شهرهای سطیف، قالمه و خراطه با جشن ها و تظاهرات الجزایری ها مقابله کرده و در این قتل عام شنیع بیش از 45 هزار غیرنظامی الجزایری غیرمسلح را کشتند.
دولت استعمارگر فرانسه بدون اینکه به نتایج این کشتارهای وحشیانه بسنده کند، جنبش های ملی و احزاب سیاسی الجزایر را منحل و در همه کشور حکومت نظامی اعلام و هزاران شهروند را دستگیر و زندانی کرد و احکام اعدام و حبس ابد و تبعید به خارج از کشور و محرومیت از حقوق شهروندی برای آنان صادر کرد.
عبدالمجید تبون رئیس جمهوری الجزایر در پیامی به مناسبت هفتاد و هفتمین سالگرد کشتار 8 مه 1945 گفت جنایاتی که در 8 مه 1945 در سطیف، قالمه ، خراطه و دیگر شهرها رخ داد را نمی توان فراموش کرد و با تراژدی های هولناک خود در حافظه ملی و منابع تاریخی باقی خواهد ماند .
از سوی دیگر برخی احزاب سیاسی نیز به نوبه خود، به مناسبت روز ملی یادبود کشتارهای 8 مه 1945، بار دیگر از تلاش ها برای درخواست از دولت فرانسه جهت اعتراف کردن به جنایات استعماری خود علیه مردم الجزایر حمایت کرده و از این کشور خواستند تا مسئولیت تاریخی آن را بر عهده بگیرد.
فعالان شبکه های اجتماعی این خاطره دردناک را گرامی داشته و عکس ها و فیلم های زیادی را منتشر کردند تا زشتی استعمار فرانسه و کشتاروحشیانه ی غیرنظامیان بی دفاع الجزایر را یادآوری کنند.
فعالان تاکید کردند که این قتل عام خاطره ای جاودانه خواهد ماند و هرگز فراموش نخواهد شد، و حوادث 8 مه 1945 ، مرحله ای حساس در تاریخ مبارزه الجزایر علیه اشغالگری فرانسه بود.
آنها افزودند سرکوب وحشیانه و خونین اشغالگران فرانسه مایه ننگ پاریس باقی خواهد ماند که 132 سال است علیه الجزایر مرتکب شده است، جنایاتی که شامل مرور زمان نخواهد شد و طی آن بیش از 5.5 میلیون نفر به شهادت رسیدند.
