العالم _ زلال قرآن
نپذیرفتن ولایت و هدایت های الهی سبب می شود که آدمی با گرفتارشدن در تار و پودهای اختاپوسی کِبر و منیت و خود خواهی و خود پسندی به گمراهی و ضلالت کشیده شود و با اسیرشدن درچنگال نفس امّاره وسرگرم شدن و دل بستن به مواهب مادی و زخارف بی ارزش دنیائی، به حق وحقیقت بی توجه وازحقیقت الحقایق و خداوند سبحان غافل بماند و به خسران عظیم گرفتار گردد، و مصداق آدمیانی شود که به صراحت آیه 179 سوره اعراف:
«... لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَـٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»
ترجمه: (... آنها را دلهایی است بی ادراک و معرفت، و دیده هایی بی‌نور و بصیرت، وگوشهایی نا شنوای حقیقت، آنها مانند چهار پایانند بلکه بسی گمراه ترند، آنها همان مردمی هستند که غافل‌اند).
درحالی که ظاهراً چشم وگوش و قلب دارند، ولی همچون حیوانات و بدتر ازآنها هیچ حقیقتی را درک نمی کنند، چرا که وابستگی و دلبستگی و تعلق خاطر به مظاهر فریبنده دنیائی و حُب ذات، چنان سراسر وجود آنها را تسخیر و چشم حقیقت بین آنها را کورمی کند، که جز به زخارف دنیائی و لذت های حاصل ازآنها به چیز دیگری توجه ندارند، که نتیجه آن بجز عقاید کفرآلود باطل و انحرافی و آلودگی روح و قلب و گرفتار شدن آدمی به شرک جلی وخفی نخواهد بود.