العالم _ زلال قرآن
تفکر و اندیشه در آیات صنع الهی متکی بر استنادات قرآنی و روائی، انسان را به این باور قلبی و یقینی می رساند که، به گواه آیه 115 سوره مبارکه بقره:
« وَلِلَّـهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّـهِ إِنَّ اللَّـهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»
ترجمه: (مشرق و مغرب هر دو ملک خداست، پس به هر طرف روی کنید به سوی خدا روی آورده اید، که خدا (به همه جا) محیط و (به هرچیز) داناست).
حضرت حق سبحانه و تعالی، خالق و مالک مطلق کُلّ عالم هستی است، و تمام ذرات جهان بدون استثناء «وجه الله» (نشانه های خداوند) هستند، و انسان هم بعنوان مخلوقی از مخلوقات خدا « وجه الله» است که در مقابل ذات اقدس الهی که صاحب عظمت و جمال و جلال و قدرت و رحمت مطلق و فیض لایتناهی است، به مثابه ذره ای بسیار ناچیز که سرا پای وجودش تماماً نیاز و فقر و ضعف و وابستگی صِرف است قرار دارد.