این آمیب مرگبار که تصویری تهیه‌شده از ساختارهای تغذیه‌ای آن می‌تواند عکس یک دلقک را برای شما تداعی کند، کافی است از راه بینی فرد خودش را به مغز برساند و با تغذیه از بافت آن قربانی خود را به کشتن بدهد. یکی از تازه‌ترین قربانیان این آمیب دختربچه 12 سالهای از آرکانزاس است که بیش از یک‌هفته است به دلیل آلودگی به Naegleria fowleri در بیمارستان به سر می‌برد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد این دختربچه به احتمال زیاد در آب‌های دریاچه‌ای با کف شنی در پارک آبی ویلو سپیرینگ به این آمیب آلوده شده است. نمونه مشابهی در سال 2010/1389 در این پارک گزارش شده بود.
نگلریا فولری می‌تواند عامل ایجاد نوعی نادر از مننژیت آمیبی باشد. این پروتوزوآی کوچک اغلب از باکتری‌ها تغذیه می‌کند و در لایه‌های رسوبی دریاچه‌های آب گرم و شیرین جهان ساکن است.
جاناتان یودار از مرکز ملی پیشگیری و کنترل بیماری‌های ایالات متحده که روی این موجود میکروسکوپی کار می‌کند، در مورد نگلریا فولری، قربانیان آن و راه‌هایی برای به حداقل رساندن احتمال آلودگی به این آمیب توضیح می‌دهد.
نگلریا فولری چطور می‌تواند انسان را آلوده کند؟
این آمیب می‌تواند تحت شرایط خاصی از تاژک خود استفاده کرده و حرکت برای پیدا کردن محیط‌های زندگی مطلوب‌تر را آغاز کند. این آمیب ساکن دریاچه‌های آب شیرین و گرم است، می‌تواند همراه با آب وارد بینی شناگران شده و از این طریق به مغز آنها راه پیدا کند. علائم اولیه آلودگی به نگلریا شامل سردرد و حالت تهوع است که به مرور بدتر خواهد شد. اغلب بین زمان آلودگی به این آمیب تا مرگ قربانی که به دلیل کما رخ می‌دهد، تنها 5 روز فاصله است.
این آمیب را در کدام آب‌ها می‌توان مشاهده کرد؟
نگلریا فولری اغلب ساکن آب‌های گرم و شیرینی است که فرایند کلرزنی روی آنها انجام نشده باشد. در بسیاری از مناطق گرم جهان می‌توانید نمونه‌های آبی را تهیه کنید که حاوی آمیب‌ها هستند.
آیا امکان دارد در استخرهای شنا با این آمیب مواجه شویم؟
تاکنون هیچ موردی از آلودگی در استخرها گزارش نشده است. فیلتراسیون آب، استفاده از کلر و دیگر مواد ضدعفونی‌کننده به خوبی می‌تواند احتمال وجود این آمیب را در آب به صفر نزدیک کند. با این حال حدود 10 سال پیش کودکی که برای شنا وارد حوضچه‌های آب گرم طبیعی و تصفیه‌نشده در آریزونا شده بود، جان خود را از دست داد.
آیا طی سالهای گذشته با موارد بیشتری نسبت به قبل مواجه شده‌ایم؟
آماری وجود ندارد که بتوان در این مورد به آن استناد کرد. تا جایی که می‌دانیم آمار قربانیان سالانه 4 تا 5 نفر است. موضوع نگران‌کننده این است که در سالهای اخیر با موارد تازه‌ای از قربانیان مواجه شده‌ایم که در مناطق شمالی‌تر ساکن بوده‌اند. پیش از این نگلریا فولری اغلب در حوضچه‌های آب گرم مناطق گرمسیر پیدا می‌شد؛ اما امروزه به سراغ مناطق شمالی‌تر رفته است.
این آمیب چطور قربانیان خود را انتخاب می‌کند؟
سؤال بسیار خوبی است؛ اما پاسخ آن را نمی‌دانیم. سالانه میلیون‌ها نفر در حوضچه‌های آب گرم شیرین شنا می‌کنند و بیمار نمی‌شوند. با این حال نمی‌دانیم چطور از میان این جمعیت تعداد اندکی درگیر می‌شوند. به نظر می‌رسد هر فرد بتواند توسط این آمیب آلوده شود.
شانس زنده‌ماندن فردی که به این آمیب آلوده شده، چقدر است؟
از سال 1962/1341 تاکنون 128 مورد آلودگی به نگلریا اعلام شده که تنها یک مورد (بدون در نظر گرفتن مورد کنونی) جان سالم به در برده است. در سال 1978/1357 پزشکان موفق شدند بیماری را که توسط نگلریا فولری آلوده شده بود به کمک آنتی‌بیوتیک‌ها نجات بدهند. البته استفاده از همین شیوه درمان در بیماران دیگر کارساز نبوده است.
افرادی که برای آب‌تنی این مناطق را انتخاب می‌کنند، چطور می‌توانند ایمن بمانند؟
بهتر است افرادی که برای شنا به حوضچه‌های آب گرم طبیعی می‌روند، از دماغ‌گیر استفاده کنند یا اصلا سر خود را زیر آب نبرند. نکته مهم دیگر در این آب‌ها به‌هم نزدن رسوبات کف آنها است که می‌تواند محل زندگی آمیب‌ها باشد.
منبع: خبرآنلاین