به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم به نقل از موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر در ششمین روز حضور در لیبی فردی لبنانی به نام نظرعلی را در هتل می‌بیند که عازم پاریس است و یادداشت کوتاهی خطاب به فرزندانش می‌نویسد و اعلام می‌کند که ظرف یکی دو روز آینده به پاریس می‌آید.
براساس این گزارش برنامۀ ملاقات امام موسی صدر با قذافی چند بار به تعویق افتاد که آخرین آنها شب هشتم شهریور و زمانی بود که قذافی با جمعی از مدیران روزنامه السفیر لبنان دیدار داشت و این دیدار طولانی شده بود. از جملۀ این افراد، آقایان منح الصلح، طلال سلمان بشاره مرهج، محمد قبانی و اسعد المقدم بودند. این دیدار در مورد کتاب سبز قذافی بود. البته حاضران اجازه نقد کتاب را نداشتند.
محمد قبانی یکی از اعضای این هیئت لبنانی بود که آخرین بار امام را صبح روز هشتم شهریور و پس از اذان صبح در اتاقش دید.
امام موسی صدر در یادداشت کوتاه خود که به دست نظر علی داد نوشته است: «صدری – حمید فرزندانم – ما خوبیم. ان شاء الله شنبه یا یکشنبه به پاریس می‌رسم. امیدوارم بتوانم عصر جمعه یا بعدازظهر شنبه برای مشخص کردن زمان رسیدن با شما تلفنی تماس بگیرم. به‌ام صدری هم این مطلب را اطلاع دهید. با بیروت با منزل حسینی به شماره ۴۷۰۸۸۶ تماس بگیرید و به آنها هم اطلاع دهید. به دکتر صادق و دکتر عصام هم اطلاع دهید تا منتظر رسیدن ما به پاریس باشند. ام صدری / از سلامت و زمان رسیدن به پاریس او را مطلع کنید.»
غرفه (۹۸۲۵۱۴) ۷۰
۱۱۹ (۹۸۹۵۳۷)
صدری ـ حمید والأولاد، إننا بخیر سأصل الی باریس إن شاء الله خلال یومی السبت والأحد. أرجو أن أتصل بکم مساء الجمعة أو بعد ظهر السبت بالهاتف لتحدید موعد الوصول.
أتمنی إبلاغ أم صدری ذلک، والإتصال ببیروت بیت الحسینی رقم ۴۷۰۸۸۶ للإطلاع الی الوضع وإبلاغهم.
أتمنی إبلاغ الدکتور صادق والدکتور عصام ذلک لکی ینتظرا فی باریس وصولنا.
ام صدری. اخبار‌ها عن صحتی وعن وصولی الی فرنسه
در واپسین روز از ماه اوت ۱۹۷۸، امام صدر در لیبی و به دست حاکم طغیانگر و جبار این کشور (قذافی) ربوده شد؛ همو که با این اقدام مذبوحانه رسم میهمان‌نوازی عربی را به کلی خدشه‌دار و ماهیت حقیقی خود را آشکار کرد. این اقدام او پیوندی نزدیک با اندیشه‌ها و طرح‌های صهیونیستی دارد.
آحاد لبنانیان، به‌ویژه یاران امام صدر، از این اقدام بهت‌زده شدند. ربودن امام وطن و رهبر مقاومت، آن هم در هنگامی که بیش از هر زمان دیگر به وجود او نیاز مبرم داشتند، باورکردنی نبود؛ او که آثارِ رنج و محنتِ برجامانده از جنگِ داخلیِ لبنان و پیامدهای تجاوزات اسرائیل را از پیکر دردمند آنان می‌زدود و مظهر وحدت در منطقه به شمار می آمد.