عراق در حال جنگ، اما زیبا+تصاویر

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "نوار تماوی" جوان عراقی که عکاسی آماتور است، در حساب اینستاگرام خود لحظاتی از زندگی در عراق را منتشر کرده که این بار شادی زندگی روزمره شهروندان این کشور به تصویر کشیده شده نه مرگ. او عکس های خود را به همراه متن هایی امیدوار کننده منتشر کرده است.

تماوی، پس از آخرین حمله مرگبار داعش در بغداد در سوم ژوییه ۲۰۱۶ (۱۳ تیر) که منجر به مرگ ۲۹۲ نفر شد، برای ادامه این کار مستند ابتدا دچار تردید شد؛ او همچنین نسبت به ارزش این نوع نگاه دیگر ه درباره عراق ارائه می‌کند، شک کرد، اما در نهایت، پس از چندین روز عزاداری، تصمیم گرفت تا تصاویر جدیدی را منتشر کند؛ تصاویری که عراق دیگری را روایت می‌کند؛ عراق آرامی که او رویایش را در سر دارد.

با عکس‌هایم، یک عراق رنگی را خلق می‌کنم در حالی‌که در واقعیت سیاه و سفید است
این جوان 25 سال عراقی درباره زنگی خود می گوید: در عراق به دنیا آمده‌ام و بزرگ شده‌ام ولی از یک ماه پیش در کانادا زندگی می‌کنم؛ از سال ۲۰۱۱ شروع به عکس گرفتن از بغداد کردم و از سال ۲۰۱۲ آن‌ها را در حساب اینستاگرامم منتشر کردم؛ من در آن زمان فرصت بسیار اندکی برای سفر کردن داشتم، اما بعدا به لطف کارم به‌عنوان مهندس توانستم بقیه جاهای عراق را کشف کنم؛ من به ماموریت‌های شهرهای اربیل، نجف، کربلا و ... فرستاده شدم؛ هر دفعه این فرصت برای من فراهم می‌شد تا عکس‌هایی با تلفن موبایلم بگیرم و بلافاصله آن‌ها را در اینستاگرامم منتشر کنم.  

"درختان نخل برای ما خرما به بار می‌آورند. این عکس را در بغداد گرفتم اما می‌توان مشابه آن را در همه جای عراق دید؛ آنها بسیار زیبا هستند؛ آنها بخشی از چشم اندازی هستند که من بسیار دوست می‌دارم؛ اما آنها هر روز بیشتر از پیش از شوری در حال رشد آب‌های زیرزمینی رنج می‌برند.  

"ماهمچنان زندگی می‌کنیم"

زندگی روزانه ما از سال ۲۰۱۳ (حمله مشترک آمریکا و بریتانیا به عراق در ماه مارس ۲۰۰۳ شروع شد) با جنگ، بمب گذاری و گروگانگیری همراه شده است؛ در سال ۲۰۱۱، عراق تا حدودی آرامش را تجربه کرد، اما در ذهن برخی از عراقی‌ها همیشه جنگ بوده است؛ من در آن زمان زندگی در منطقه جنگی را تجربه کردم و می‌خواستم عراق را طور دیگری ببینم؛ راه دیگر، برای من ایجاد عراق دیگری بود؛ عراقی که آرزوی آن را داشتم؛ عراقی که در دهه ۱۹۷۰ وجود داشت و با شروع جنگ عراق علیه ایران (۱۹۸۰-۱۹۸۸) از بین رفت و تمام این‌ ناآرامی‌ها ادامه پیدا کرد؛ با عکس‌هایم، به نحوی، عراقی را خلق می‌کنم که رنگی است در حالیکه در واقعیت سیاه و سفید است.  

وقتی مانع عکاسی من می‌شدند، از سربازی که آنجا بود می‌خواستم تا برایم عکس بگیرد

همیشه گرفتن عکس‌ آسان نیست، به طور مثال شهر بغداد شبکه‌ای از ایستگاه‌های بازرسی دارد و عکس گرفتن در نزدیک این مکان‌ها ممنوع است؛ وقتی آن‌ها من را منع می‌کردند، از سربازی که آنجا حضور داشت می‌خواستم تا برای من عکس بگیرد؛ گاهی اوقات با تنظیم دوربینم در موقعیتی عکس می‌گرفتم که کسی نمی‌توانست حدس بزند که در حال عکاسی هستم. در برخی نقاط شهر، کار آسان‌تر بود؛ هدفم را از عکس گرفتن توضیح می‌دادم و می‌گذاشتند تا عکاسی کنم؛ حتی پیش آمده که ازمن دعوت کردند تا از آنها عکس بگیرم؛ به طور مثال در بازار مردی به من پیشنهاد داد تا از او عکس بگیرم. 

در بازار الصفافیر، عدنان الجواهری مقابل مغازه‌اش نشسته بود و از من خواست تا به پیش او بروم؛ خسته بود و می‌خواست کمی صحبت کند؛ بر روی دیوار مغازه‌اش عکس‌هایی از او در کنار افراد مشهور آویزان بود؛ او عبدالحلیم حافظ خواننده مشهور مصری را ملاقات کرده بود؛ همچنان در دهه ۷۰ میلادی زندگی می‌کرد یعنی زیباترین دورانی که عراق در تاریخ خود داشت. 

یکی از جاهای مورد علاقه من در شهر بغداد بوستان قشله است؛ مکانی تاریخی که به دوران عثمانی باز می‌گردد؛ هر جمعه، مردمی را می‌بینید که به آنجا رفته‌اند؛ آن‌ها در مورد شعر، سیاست و تاریخ صحبت می‌کنند؛ این یک سنت قدیمی است که از زمان امپراطوری عباسی وجود داشت (از سال ۷۵۰ تا ۱۲۵۸ میلادی) و تا به امروز ادامه یافته است. زندگی با جنب و جوش با وجود حملات مکرری که در بغداد اتفاق می‌افتد، ادامه دارد.  

خیابان "متنبی" همچنان در بغداد بسیار زنده است؛ این خیابان در کنار برج- ساعت قشله قرار داد و یکی از مکان‌های مورد علاقه من در بغداد است؛ تمام نخبگان بغداد و جاهای دیگر را در اینجا برای تبادل نظر می‌توان یافت؛ در اینجا می‌توانیم شعرهای درخشانی را بشنویم و این امکان وجود دارد که از اینجا با قایق روی رودخانه دجله گردش کنیم. 

این عکس ها امروز خاطراتی هستند که آنها را همراه خودم به کانادا آورده ام و امیدوارم که بتوانم آنها را در جاهای دیگر خارج از فضای اینستاگرام به اشتراک بگذارم، به طور مثال در نمایشگاهی که روی آن کار می‌کنم.   

"فارغ التحصیلی در بغداد"

لحظه‌ای شادی‌آور برای پزشکان جوانی که والدین آن‌ها حضور پیدا کردند و از این مناسبت عکس می‌گیرند. 
نوار تماوی، تنها عراقی‌ای نیست که می‌خواهد زیبایی‌های کشورش را مستند کند و آن را با دیگران به اشتراک بگذارد؛ "هدی الجنابی" عکاس دیگری است که همانند تماوی چنین سبکی را دنبال می‌کند؛ عکس‌های او نیز در حساب اینستاگرامش قابل دسترس است.  

201-9