العالم - سوریه
در دمشق، شهرک‌های «کفریا و فوعه» واقع در حومه حلب از یکشنبه یازدهم مرداد 1394(دوم آگوست 2015) در محاصره کامل گروه‌های تروریستی تکفیری به سرکردگی باند مخوف جبهه النصره قرار گرفته‌اند و از آن زمان تا کنون تقریبا روزی نبوده است که این مناطق هدف حملات موشکی و خمپاره‌ای و تک‌تیراندازان تکفیری قرار نداشته باشد.
مردم فوعه و کفریا که طی این مدت صدها شهید و زخمی در راه دفاع تمام عیار و شجاعانه از ناموس و وطن خود تقدیم کرده و اجازه سیطره تکفیری‌ها بر سرزمین خود را نداده‌اند، به دلیل محاصره همه جانبه این شهرک‌ها با شرایط فاجعه‌باری دست و پنجه نرم می‌کنند، اما مدعیان دروغین دفاع از حقوق بشر و در راس آنها آمریکا نه تنها گامی برای پایان رنج و درد آنها برنداشته که در عمل با اهدای پیشرفته‌ترین سلاح‌ها به تروریستها، به آنها برای تداوم جنایت‌های وحشیانه خود علیه مردم بی‌دفاع این مناطق چراغ سبز نشان داده‌اند.
بی‌توجهی دولت‌ها، مجامع و نهادهای مدعی دفاع از حقوق بشر به حدی رسیده است که مردم مظلوم کفریا و فوعه اقدام به راه‌اندازی کمپینی با عنوان «ما نان می‌خواهیم ای خدا» کرده‌اند، این شهروندان بی‌دفاع همه جهانیان را مخاطب خود قرار داده و تاکید کرده‌اند تنها درخواست ما یک قرص نان است، چرا که گرسنگی در حال از بین بردن کوچک و بزرگ در این شهرک‌هاست.
یکی از مادران ساکن فوعه به خبرنگار تسنیم گفته است: در حال حاضر یک قرص نان به رویا و آرزویی برای کودکان ما تبدیل شده است و آنها چشمانشان را به آسمان دوخته‌اند و هر روز منتظرند تا هواپیما مقداری نان برای آنها پرتاب کند تا آنها شکم‌های گرسنه خود را سیر کنند.
بانوی دیگری می‌گوید بزرگسالان بسیار نحیف و ضعیف شده‌‌اند و دیگر قادر به فکر کردن نیستند چه برسد به کودکانی که روزها بدون غذا و چیزی که سیرشان کند، سپری می‌کنند. این مادر سوری از بی‌اعتنایی مجامع جهانی و مدعیان دروغین به آه و فریادهای گرسنگان و محرومان طی دو سال محاصره ظالمانه این شهرک‌ها ابراز تعجب می‌کند و می‌گوید: ما را در مقابل یک سرنوشت و آن هم مرگ رها کرده‌اند.
یکی از مدافعان استوار شهرک‌های محاصره شده هم گفت: ما نانی که شکم‌هایمان را با آن پر کنیم، نمی‌خواهیم، بلکه چیزی می‌خواهیم تا همچنان بتوانیم در مقابل دشمنی مقاومت کنیم که هر لحظه در کمین ما است تا به سرزمین و ناموس و کرامت ما تعرض کند، ما جوانان کمیته‌های مردمی خواستار ارسال سلاح و تانک هستیم تا بتوانیم به محاصره خود پایان دهیم، زیرا همه ما را رها کرده‌اند و کودکان و زنان ما را در مقابل سرنوشت خود تنها گذاشته‌اند.
کفریا و فوعه این روزها شاهد گرسنگی مردم هستند، زیرا چند روزی است که خبری از هواپیماهایی که بسته‌های نان را برایشان پرتاب می‌کردند، نیست، به طوری که در داخل منازل نه غذایی مانده و نه آبی برای شرب به ویژه با توجه به اینکه گروه‌های تروریستی هم از ورود کمک‌های غذایی و پزشکی جلوگیری می‌کنند.
اوضاع این دو شهرک فاجعه‌بار شده است، کودکان از گرسنگی می‌میرند و سالخوردگان هم از شدت سرما جان می‌دهند به طوری که نه چیزی برای گرم کردن دارند و نه مکانی که جانشان را در امان نگه دارد، چرا که تروریستها صدها منزل را با موشک و خمپاره ویران کرده‌اند، بدن‌های نحیف و لاغر و ضعیف مردم کفریا و فوعه دیگر تاب ایستادن ندارد، آیا یاوری هست که دست آنها را بگیرد؟
آیا کسی به ندای «ما نان می‌خواهیم ای خدا» پاسخ خواهد داد؟ مدعیان دروغین دفاع از حقوق بشر تا کی قرار است به سکوت خود ادامه دهند و با این سکوت به گروه‌های تروریستی برای ادامه ارتکاب جنایات ضد بشری علیه این مردم بی‌دفاع چراغ سبز نشان دهند؟
گروه‌های تروریستی تکفیری طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر و در پی ناتوانی و شکست‌های پیاپی در برابر نیروهای ارتش سوریه به ویژه در جبهه حلب، فقط در یک روز بیش از 200 موشک به شهرک‌های کفریا و فوعه شلیک کرده بودند که در نتیجه آن شماری از مردم شهید شدند از جمله تمام اعضای یک خانواده در زیر آوار ناشی از این حملات جان سپردند.
باند تروریستی تکفیری موسوم به جیش الفتح تحت فرماندهی جبهه النصره شاخه القاعده در سوریه تحت فرمان مستقیم رژیم سعودی و ترکیه و قطر از دوم آگوست 2015، شهرک‌های الفوعه و کفریا در حومه ادلب را در محاصره خود قرار داده‌اند و تقریباً هر روز مردم را با خمپاره و تک‌تیراندازهای خود هدف قرار می‌دهند.