العالم - گوناگون
در فرهنگ‌های مختلف، فلسفه روزه گرفتن علاوه بر تاکید بر ارزش‌های معنوی شامل مزایای دیگری مانند وارد کردن نظم به زندگی و جلوگیری از هوس‌های بی‌مورد نیز هست.
در یونان باستان، فیثاغورس از جمله کسانی بود به روزه‌داری اهمیت می‌داد. در فرهنگ‌های اولیه مردم قبل از رفتن به جنگ یا به عنوان بخشی از مراسم رسیدن به سن بلوغ روزه می‌گرفتند. روزه را برای خوشنود کردن خدایان یا در بین بومیان آمریکا برای جلوگیری از روی دادن بلایای طبیعی می‌گرفتند.
روزه در اغلب دین‌های مهم دنیا (به جز زرتشت) نقش مهمی بازی کرده است. زرتشتیان مخالف هر نوع عملی هستند که منجر به ضعف و سستی بدن شود. جولیان نورویچ یک عارف انگلیسی که در قرن ۱۴ام زندگی کرده سعی داشته با روزه گرفتن به مسیح نزدیک شود. در بقیه مذاهب هم روح از طریق روزه گرفتن پاک می‌شده و امکان رسیدن به معرفت فراهم می‌شده است.
در انجیل، کتاب عهد عتیق و جدید و مهابتارا (کتاب مقدس هندوها) به روزه گرفتن اشاره شده است. در یهودیت به روزه‌داری در چندین مناسبت سالانه توصیه می‌شود (مثلاً روزهای توبه).
در مسیحیت به خصوص بین کاتولیک‌ها و ارتدکس‌های شرقی گرفتن ۴۰ روز روزه قبل از عید پاک مرسوم است.
در میان هندوها روزهای خاصی در هفته یا ماه به روزه‌داری اختصاص دارد (مثلاً: روزی که ماه کامل است و یازدهمین روز از هر ۲ هفته). یکی از تشریفاتی که در روزه‌داری آنها وجود دارد پرهیز از گوشت قرمز و ماهی در روزهای خاصی از سال است. بعضی‌ها چند روز هیچ چیز به جز آب مصرف نمی‌کنند.
نقطه مشترک در این مراسم‌ها برگزاری جشن در پایان دوره روزه‌داری است. یوم کیپور در یهودیت، عید پاک در مسیحیت و عید فطر در اسلام.
روزه‌داری در میان فرقه‌های مختلف مذهبی
رائلیان براین باورند که هفته‌ای یک بار به مدت ۲۴ ساعت باید روزه گرفت تا به سیستم گوارش استراحت داده شود.
سیک‌ها به جنبه‌های معنوی روزه باور ندارند ولی به اهداف سلامتی روزه باور دارند.
آیین جین بیشترین تنوع در آیین روزه‌داری را به خود اختصاص داده است. مثلاً روزهای که در آن مواد غذایی مصرف می‌شود اما نه به اندازه‌ای که کاملاً سیر شوید یا روزهای که در آن فقط آب جوش مصرف می‌شود. در ضمن آیین جین به طور کلی یک رژیم گیاه‌خواری خیلی مشخص دارد. در طول روزه شما باید دعا بخوانید و مدیتیشن داشته باشید.
مورمن‌های مسیحی اولین یکشنبه هر ماه به مدت ۲۴ ساعت روزه می‌گیرند و هزینه مواد غذایی این روز را به کلیسا هدیه می‌دهند. در این روز وقتی مورمن‌ها به کلیسا می‌روند به جای اینکه کشیش شروع به صحبت کند مردم عادی از تجارب شخصی زندگی خود می‌گویند.
راستافاری (Rastafari) فرقه‌ای در آفریقا، غذاهای پخته شده را مصرف نمی‌کنند. بنابراین گوشت، کنسرو و نوشیدنی‌های غیرطبیعی در فهرست مواد ممنوعه قرار می‌گیرد.
ادونتیست‌ها خود را از مصرف چای، قهوه، سیگار و گوشت منع می‌کنند و از فراورده‌های لبنی کم‌چرب و گیاهی استفاده می‌کنند.
بودایی‌ها خود را از مصرف گوشت محروم می‌کنند و به مصرف سبزیجات روی می‌آورند. آنها مواد غذایی طبیعی را کاملاً خالص در نظر می‌گیرند. بعد از ظهرها هم راهبان بودایی از مصرف هرگونه ماده غذایی جامد خودداری می‌کنند.
متدیست‌های مسیحی هر هفته روزهای چهارشنبه (یادبود روز خیانت به مسیح) و جمعه (یادبود به صلیب کشیده شدن مسیح) روزه می‌گیرند.
روزه گاهی به عنوان یک حرکت سیاسی نیز مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه کلاسیک استفاده از آن در جنبش حق رای برای زنان و روزه گرفتن‌های مهاتما گاندی است. او به تنهایی ۱۷ بار در طی مبارزات خود روزه گرفت که طولانی‌ترین آن ۲۱ روز طول کشید.
روزه‌داری پزشکی نیز از قرن ۱۹ام در راستای حرکتی به نام «بهداشت طبیعی» توسط دکتر هربرت شلتون در آمریکا پایه‌گذاری شد. او عقیده داشت که توانسته ۴۰هزار بیمار را با روزه آب شفا بدهد. از این شیوه برای درمان بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، چاقی و مشکلات گوارشی استفاده می‌شد.
جالب اینجاست که روزه‌داری پزشکی در آمریکا محبوبیت خود را از دست داد اما در اروپا به خصوص آلمان همچنان محبوبیت دارد.
بنیتا