العالم - عربستان سعودی
اما آیا افراط در روی آوردن به تفریحات و سرگرمی و محدود شدن به آن، می تواند به درمان بقایای افراطی گری وهابیت منجر شود یا اینکه این وضعیت، کشور را به سمت نوعی دیگر از افراط گرایی سوق می دهد که سرکوب دیگران را به دنبال خواهد داشت؟
سازمان ملل در آخرین گزارشی که از طریق دفتر حقوق بشر خود ارائه کرد، اعلام نمود که طرح اصلاحات در عربستان، بخش های حقوقی و سیاسی را شامل نمی شود.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل از بازداشت واعظان، حقوقدانان و فعالان حقوق بشری از جمله فعالان زن ابراز نگرانی کرده است؛ این دفتر اعلام کرد که عربستان، مانع از حیات سیاسی معارضان می شود.
این موضع سازمان ملل، باعث شده است که اصلاحاتی که محمد بن سلمان در پیش گرفته و مدعی آن است، مفهوم واقعی خود را از دست بدهد، چرا که به مخالفان اعم از اینکه از جناح افراد مایل به اصلاحات و یا مخالفان آن باشند، اجازه داده نمی شود که خواسته های خود را مطرح کنند و این همان سیاست نظام قبیله ای سعودی است که هر صدای مخالفی را ساکت و معارضان را سرکوب می کند.
شاهزاده ای که در غرب به ویژه در آمریکا، خود را به عنوان فردی که سردمدار اصلاحات است معرفی می کند، آن هم در کشوری که عناصر تشکیلات القاعده و عاملان حمله به برج های دوقلو و تروریست های گروه های مسلح در سوریه و عراق و یمن از آن جا برخاسته اند، در بازداشت فعالان حقوق بشری و زنان به اتهامات بیهوده سهل انگاری نکرده و همین مساله، بسیاری را بر آن داشته که بگویند که اصلاحات محمد بن سلمان، با هدف بهبود اوضاع و بهبود وِجهِه این نظام صورت گرفته است و می توان گفت که در اصل اصلاحاتی به شمار نمی رود، بلکه برای ساکت کردن صدای داعیان دموکراسی و آزادی و حقوق بشر در قبال سلطه گری و جنگ طلبی رژیم سعودی است.
شاهزاده اصلاحات در جنگ خود با افراط گرایی وهابیت، با عقاید خود و رویکرد تکفیری خود با مذهب مبارزه نمی کند، بلکه صدای خود را علیه آنان بالا می برد و هشدار می دهد که اصلاحات، معنایش این نیست که مردم به سمت مخالفت با دین و سنت های اجتماعی و ائتلاف با دشمنان اسلام و مسلمانان به ویژه آمریکای مستکبر و و غده سرطانی در پیکره امت اسلامی یعنی رژیم اشغالگر اسرائیل پیش بروند.
از سوی دیگر، شاهزاده جوان سعودی اجازه اصلاحات سیاسی و حقوقی را آنگونه که سازمان ملل بیان کرده است، نمی دهد و این بدان معناست که وی اجازه نمی دهد که اهالی عربستان در تشکیلات سیاسی یا رسانه های مستقل یا انتخابات پارلمانی بتوانند حرف خود را بزنند.
بن سلمان هرگز با کشور کوچک بحرین رقابت نخواهد کرد، چرا که این کشور هم مملو از کلوب های شبانه و تفریحی است و وی می داند که هزاران نفر از مردم عربستان، اواخر هر هفته و در تعطیلات، روانه بحرین می شوند، پس جناب شاهزاده به دنبال چه چیزی است!
بار دیگر، آل سعود، نقطه نظرات خود را در جزئیات زندگی کسانی که دست تقدیر آن ها را تحت سلطه و حکومتش قرار داده ، تحمیل می کند. گاه ازطریق شمشیر و زور و گاه از طریق حمله به کلوب های شبانه و در هر صورت، می توان گفت که نظام قبیله ای سعودی، افراط گرایی را در پیش می گیرد که گاه دینی و گاه اجتماعی است و با ایجاد رعب و وحشت در دل کسانی که با افراط گرایی نوع اول یا دوم مخالف هستند، سیاست خفه کردن صداها و بازداشت منتقدان را ادامه می دهد.
افزون برآنچه گفته شد، سیاست اصلاحاتی در سطح داخلی در عربستان، اقتضا می کند که همزمان با این اصلاحات، اصلاحات در زمینه سیاست خارجی نیز انجام شود که لازمه آن، توقف سیاست حمایت مالی از گروه های تروریستی است؛ عربستان امروز کمک خود به گروه های تروریستی را از طریق ایجاد گروه های خیریه و گروه های به اصطلاح حمایت از حقوق بشر (مشابه گروه های تروریستی کلاه سفیدها در سوریه) ادامه می دهد، از سوی دیگر عربستان در خصوص اصلاح سیاست های خارجی خود بلاخص در حوزه حج سیاست های دو گانه دارد، سعودی ها باید از سیاسی کردن حج دست بردارند و به سوری ها و یمنی ها و قطری ها اجازه حج را بدهد و آن ها را به دلایل سیاسی از ادای فریضه حج منع نکند.
همانطور که همه فعالیتهای تبلیغاتی در سطح جامعه سعودی به ماجرای ممنوعیت رانندگی زنان ختم شد، جنگ یمن نیز به فعالیتهای تبلیغاتی شاهزاده جوان (محمد بن سلمان) در خصوص اصلاحات پایان داد، جنگی که باعث بحران‌ها و فاجعه های انسانی شده و رسانه ها همواره درحال انعکاس آن هستند، این درحالی است که تلاش‌های بسیاری برای بی توجهی و سکوت در قبال جنایت‌های جنگی علیه مردم یمن صورت گرفته است.
بنابراین، اصلاحات؛ اصلاحات مراسم رقص و آواز یا شوهای لباس و مد و راه اندازی سالن های سینما نیست، بلکه آزادی و رعایت حقوق بشر و گوش دادن به صداهای دیگران است و در صورتیکه غیر از این باشد، شاهزاده باید بحرین و دبی را الگوی خود قرار دهد.
احمد المقدادی