العالم - تحلیل روز
دو طرف در این دیدار ابتدا به تشریح پیروزی ها و دستاوردهای اخیر ارتش و همپمانانش در جنگ با گروه های تروریستی در ادلب و حومه حلب پرداخته و این پیروزی ها را که باعث تشدید دشمنی برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا با ایران و سوریه شده است، به یکدیگر تبریک گفتند.
دو طرف در این دیدار تحولات منطقه و بین الملل در سایه سیاست برخی کشورهای غربی از جمله آمریکا برای شیوع هرج و مرج و بی ثباتی در منطقه را مورد بررسی قرار داده و درباره ضرورت همکاری برای توسعه دایره کشورهای مخالف با این سیاست ها و همکاری با آنها به منظور جلوگیری از کشانده شدن جهان به سمت جنگ های بیشتر، توافق کردند.
رئیس مجلس شورای اسلامی با حموده الصباغ، رئیس مجلس سوریه هم دیدار کرد. در پایان این دیدار حموده الصباغ در کنفرانس مطبوعاتی مشترک، بر عمق روابط و استحکام دو کشور تأکید و خاطرنشان کرد که ایران همان طور که در مبارزه با تروریسم در سوریه سهیم بوده و این کشور را در برابر تروریسم یاری کرده است در آینده نیز نقش مهمی در بازسازی سوریه خواهد داشت و سوریه نه تنها مثل گذشته بلکه زیباتر از آن بازسازی خواهد شد. علی لاریجانی نیز ضمن تأکید بر عمق روابط دو کشور تصریح کرد که روابط همه کشورهای منطقه باید دوستانه باشد. وی خاطرنشان کرد که اختلافات بین کشورهای منطقه باید با گفتگو حل شود و جمهوری اسلامی ایران در بحران های جاری در منطقه همواره مشی گفتگو را در پیش گرفته است.
اولین سفر یک مقام مسئول عالی رتبه ایرانی در اوایل سال 2020 در این مقطع زمانی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا این روزها همزمان با تهدیدهای گسترده رژیم صهیونیستی و تجاوزات مکرر این رژیم به سوریه، ایران هم تهدید کرده است که در صورت هر گونه حمله، پاسخ دندان شکنی بع این رژیم خواهد داد. در همین راستا به نظر می رسد که ادامه هماهنگی سیاسی و استراتژیک بین دو کشور دوست و برادر و متحد در همه سطوح، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
در این بین نکته مهم و سرنوشت ساز دیگر، عملیات سریع و برق آسای آزادسازی استان های حلب و ادلب با همکاری کامل دو کشور است. همزمان با این عملیات، اردوغان هم شروع به تهدید سوریه و ارسال نیروهای ترک برای تقویت تروریست ها و رویارویی مستقیم با ارتش سوریه در چندین نوبت، کرد به طوری که منطقه را در آستانه جنگ و انفجار قرار داد. اینجاست که اهمیت و ضرورت هماهنگی بین دو کشور در سطحی فراتر از ائتلاف نظامی میدانی و استراتژیک احساس می شود؛ ایران پیشنهاد میانجی گری بین سوریه و ترکیه را مطرح کرده است و اکنون پس از شکست مذاکرات روسیه و ترکیه برای رسیدن به توافق درباره درگیری های ادلب، میانجی گری ایران با توجه به جایگاه این کشور به عنوان سومین ضامن در توافق های آستانه، می تواند در این مقطع حساس، دارای اهمیت باشد؛ زیرا مواضع دو ضامن دیگر یعنی روسیه و ترکیه به رویارویی و تقابل نزدیک تر است تا همکاری و هماهنگی؛ در این بین ایران می تواند نقش بارزتر و مهمتری به عنوان میانجی در مهار کشمکش و درگیری داشته باشد و اگر ترکیه نمی تواند به توافق های قبلی خود پایبند باشد، افق جدیدی را برای رسیدن به مجموعه ای از تفاهم های سیاسی و میدانی جایگزین باز کند. این موقعیت، اهمیت دو چندانی به موقعیت ایران بدهد زیرا این کشور از یک سو نقش میانجی را ایفا می کند و از سوی دیگر قاطعانه از حاکمیت سوریه و آزادسازی خاک این کشور از اشغال تروریست ها حمایت می کند. اظهارات لاریجانی و تأکید حسن روحانی، رئیس جمهور ایران بر ضرورت پایبندی ترکیه به همه توافق های مربوط به سوریه گواهی بر این مدعاست. این نوع موضع گیری از سوی ایران حمایتی قدرتمندانه از موضع سوریه و فشار سیاسی شدیدی بر مواضع متجاوزانه ترکیه خواهد بود.
اهمیت این سفر در این مقطع زمانی از همین جا ناشی می شود که با افزایش شدت تنش و رویارویی با نیروهای آمریکایی و کشمکش های منطقه ای همزمان شده است؛ مخصوصا پس از حوادث جاری در منطقه خربه حمو و بور العاصی در حومه حسکه و درگیری اهالی با نیروهای آمریکایی. لذا می توان مقاومت مردمی را در مقابل آمریکا، احیا یا تقویت کرد. این کشور با اینکه مدعی خروج از مناطق اشغال شده است اما سرگرم تقویت حضور نظامیان خود در شمال و شمال شرق سوریه و تقویت مواضع خود در اطراف میادین نفتی است. به این ترتیب محور مقاومت می تواند تمام توان خود را بر پایان دادن به حضور نیروهای بیگانه در سوریه از جمله نیروهای ترک و آمریکایی ها متمرکز کند.