العالم - لبنان
به گزارش خبرنگار العالم از لبنان، مواضع جوزف عون، رئیس جمهور لبنان در مورد خلع سلاح حزب الله و محدود کردن آنها به کنترل دولتی تا پایان امسال، طیفی از موضع‌گیری‌های متناقض را به دنبال داشته است.
بر اساس این گزارش، در حالیکه برخی از احزاب داخلی از اظهارات عون برای تحریک بیشتر در راستای اعمال فشارهای بین المللی استفاده کردند، منابع وابسته به حزب الله معتقدند که این حزب و ریاست جمهوری بر اساس یک استراتژی امنیتی و دفاعی که حاکمیت کشور را حفظ می کند، بر روی همه مسائل درچارچوب حفاظت از لبنان و مقاومت توافق دارند.
در این رابطه، «غالب ابوزینب» عضو شورای سیاسی حزب الله لبنان درباره خلع سلاح حزب الله گفت: آرزوی رئیس جمهور جمهوری‌خواه و آرزوی ما، در میان مسائل متعددی از جمله مسئله «اسرائیل» و خلع سلاح حزب الله، «حفظ قدرت لبنان» است.
وی افزود : رئیس جمهور ایده‌هایی را مطرح کرد و باید به صورت کلی مورد بحث قرار گیرد. ما باید تمام توان خود را جمع کنیم تا در این چارچوب پیش برویم.
منابع آگاه گفتند که پیشنهاد رئیس جمهور عون ناشی از فشار اعمال شده بر لبنان است و نقش غرب را در اعمال فشار بر اشغالگران برای عقب‌نشینی از خاک لبنان و توقف تجاوزگری، زیر سوال می‌برد.
آخرین تحولات لبنان و موضوع سلاح مقاومت
سمیر الحسن، تحلیلگر سیاسی نیز در این باره گفت: «جناب رئیس جمهور در مواجهه با فشارهای منطقه‌ای و بین المللی در تلاش است تا با انعطاف و نگاه واقع‌بینانه به این موضوع بپردازد. آنچه اکنون در حال رخ دادن است، تلاش رسانه‌ها برای بزرگ‌نمایی موضوع سلاح حزب الله است؛ اما اولین سوالی که مطرح می‌شود، این است که چگونه می‌توان بر جامعه بین المللی فشار آورد تا «اسرائیل» را مجبور به عقب‌نشینی کند.»
رئیس جمهور لبنان پیش از سفر خود به قطر در مصاحبه با یک روزنامه عرب زبان گفت که به دنبال گفتگوی دوجانبه با حزب الله است که از میانجی‌گری نبیه بری، رئیس پارلمان نیز چندان دور نیست.
وی تاکید کرد: «آنچه آمریکا در این زمینه مطالبه می کند، غیرواقعی است و به قول ایالات متحده برای «مدتی مشخص»، قابل اجرا نیست؛ همچنین ممکن است که کشور لبنان را به سمت جنگ داخلی بکشاند.»
میان فشار خارجی بر دولت و تسلیحات مقاومت از یک سو و اصرار رژیم صهیونیستی به اشغالگری از سوی دیگر، مهم‌ترین سوالی که مطرح می‌شود، این است که خلع سلاح لبنان و سلب قدرت لبنان در مثلث طلایی مقاومت، ارتش و ملّت به نفع چه کسانی است؟