تحلیل:
- تاملی در نام‌های تحریم شده نشان می‌دهد بریتانیا مستقل از اتحادیه اروپا کوشیده است تا از صنوف مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی سوری افرادی سرشناس را انتخاب کند و مشمول تحریم قرار دهد. تقارن زمانی این تحریم با سالگرد آغاز بحران تحمیلی در سوریه گونه ای انتقام گیری از ناکامی‌های دشمنان به‌ویژه غربی از ملت سوریه است، ملتی که 10 سال مردانه از نظام سیاسی و استقلال خود دفاع کرد.
- تحریم وزیر خارجه سوریه و مشاور بشار اسد در کنار دو چهره اقتصادی و دو چهره نظامی در واقع اعترافی ناخواسته به ناکامی 10 ساله انگلیس و متحدان ضدسوری این کشور در میدان نفسگیر سوریه است.
- این تحریم در حالی صورت می‌گیرد که چندی پیش وزیر خارجه دولت بایدن بر لزوم اجرای قانون تحریم آمریکایی "سزار" تأکید کرد و از اصرار کنگره بر اجرای تمام و کمال آن سخن گفت، به این ترتیب روشن می‌شود که این اقدام همسوی با آمریکا صورت می‌پذیرد و در حقیقت نشانه دیگری است بر اینکه دول اروپایی همچنان ترجیح می‌دهند به عنوان "دنبالچه" آمریکا در عرصه سیاست خارجی گام بردارند و تابعی از سیاست‌های آمریکا باشند.
- اخیراً نماینده بریتانیا (در امور سوریه) در مصاحبه با الجزیره تاکید کرده است: ما ملزم به پایان دادن به بحران در سوریه هستیم. این درحالی است که بریتانیا یکی از ارکان خلق و استمرار بحران بدون نتیجه در سوریه است.
- بریتانیا در حالی سخن از نجات ملت سوریه سر می‌دهد که حداقل در روزهای اخیر سخنان عروس خاندان سلطنتی در خصوص نگاه نژادپرستانه کاخ نشینان انگلیسی به رنگ پوست نوه تازه متولد شده‌شان از یکسو و همچنین تعرض پلیس این کشور به یک زن انگلیسی محل اعتراض و البته رسوایی جهانی شده است، بنظر می‌رسد انگلیس "آپارتاید" را هم در داخل و هم خارج از مرزهایش به‌شدت پیگیری می‌کند.
حسین مقصود