العالم - کشکول
روزنامه "سان" چاپ انگلیس بدون اشاره به نام این فرد، نوشت او 55 ساله است و خواستار عدم اخراج از انگلیس شده است. این در حالی است که در کشتار اسرای جنگی در زمان حمله صدام به کویت در سال 1990 دست داشته و دستور قتل بیش از 35 زندانی سیاسی را صادر کرده است.
این روزنامه خاطرنشان کرده است که این متهم با ادعای اینکه زندگیش در عراق در معرض خطر است، در سال 2003 وارد انگلیس شد. ادعای او در همان سال و در سال 2007 و 2014 رد شد؛ اما با استناد به "قوانین حقوق بشر"، داستان تغییر کرد. وی ادعا کرده بود که اگر به کشورش بازگردانده شود، در معرض رفتار غیر انسانی و اهانت قرار می گیرد.
با اینکه این خبر، زخم کهنه جامعه عراق را تازه و خاطرات دوران زمامداری صدام – که چیزی کم از وحشی گری رژیم نازی در آلمان و فاشیسم در ایتالیا ندارد - را تداعی می کند، اما چیزی که در اینجا به وضوح می بینم، دورویی علنی غرب در برخورد با مسائل انسانی است. دستگاه قضایی غرب در حالی که هنوز در هر نقطه ای از کره زمین به دنبال بازماندگان نازیسم می گردد نه تنها چشم خود را به روی جنایات مجرمی که جان ده ها و بلکه صدها انسان بی گناه را گرفته، بسته است، به او حق اقامت در یکی از کشورهای غربی را می دهد چون غربی نیست بلکه عرب و مسلمان است.
دستگاه قضایی انگلیس با استناد به "قانون حقوق بشر" و با احتمال اینکه این جنایتکار در صورت بازگشت به کشورش در معرض رفتار غیر انسانی یا اهانت قرار بگیرد، حکم به تبرئه و اعطای حق اقامت به او داده است.
حال باید پرسید پس تکلیف حقوق قربانیانی که این مجرم جانشان را گرفته در "قانون حقوق بشر انگلیسی" چه می شود؟ این دستگاه قضایی آیا انتظار دارد در صورت بازگرداندن این جنایتکار به عراق، به خاطر اینهمه جنایتی که مرتکب شده، به او مدال بدهند یا اینکه باید منتظر محاکمه عادلانه او باشد؟ آیا این اقدام انگلیس، همدستی علنی و آشکار با این مجرم نیست؟ آیا چراغ سبزی برای مجرمان دیگر به حساب نمی آید؟