العالم - زلال قرآن
بخش اول آیه 213 سوره مبارکه بقره:
« كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّـهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ...»
ترجمه: (مردم یک گروه بودند، خدا رسولان را فرستاد که (نیکوکاران را) بشارت دهند و (بدان را) بترسانند، و با آنها کتاب به راستی فرستاد تا در موارد نزاع مردم تنها دین خدا به عدالت حکمفرما باشد...).
صراحت دارد که خداوند رحمان از باب رحمت رحیمیه خویش تمامی انسانها را مورد لطف و رحمت خاص قرار داده و با ارسال رسل و نزول وحی آنها را به راه حق و عدل هدایت فرموده و در این جهت نعمت عظمای هدایت را از کسی دریغ نفرموده است، تا رسولان ظاهر به مدد قوه عقلیه انسانها (بعنوان رسول باطن) آمده و هدایت خاصه الهی هدایت عامه وجود او (تمام قوای درونی بخصوص عقل هدایتگر او) را تکمیل نماید و انسان با استقرار در صراط مستقیم الهی که راه کمال اوست به فلاح و رستگاری و سعادت حقیقی دنیا و آخرت برسد.