العالم - زلال قرآن
ازآنجاکه غفلت از خدا و قیامت نتیجه سرکشی‌های نفس امّاره واغواهای شیطان است، لذا به صراحت بخش آخر آیه 119 وآیات 120 و 121 سوره مبارکه نساء:
«...وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّـهِ فَقَدْ خَسِرَخُسْرَانًا مُبِينًا يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا . أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا»
ترجمه: (و (ای بندگان بدانید) هر کس شیطان را دوست گیرد نه خدا را، سخت زیان کرده زیانی آشکار.(شیطان) آنان را بسیار وعده دهد و آرزومند و امیدوار کند، ولی آنان را چیزی به جز غرور و فریب وعده نمی‌دهد. ایشان را منزلگاه جهنم است و از آن مَفرّ و گریزگاهی نخواهند یافت).
مبتلایان به غفلت ازخدا ومرگ وقیامت بدلیل خالی بودن نامه عملشان ازاعمال صالحه دچارخسران مبین وزیان آشکارشده ومنزلگاه ابدی آنها جهنم سوزان خواهد بود.
با توجه به آیات ومطالب بالا، منظورازفلاح ورستگاری، رها شدن ونجات پیدا کردن ازچنبره نفس امّاره و دام های مخوف و ویرانگر وساوس شیطانی و دلبستگی ها و وابستگی های به مظاهرفریب دهنده دنیای مادی، ودریک کلام تمام ماسوی الله است.