العالم ـ زلال قرآن
ذنب = به فعلی گفته می شود که عاقبتش وخیم و عذاب آور است، چنانکه در آیه 58 سوره مبارکه فرقان آمده:
« وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا»
ترجمه: (و تو بر خدای زنده ابدی که هرگز نمیرد توکل کن و به ستایش ذات او وی را تسبیح و تنزیه گو، و هم او که به گناه بندگانش کاملا آگاه است).
اِثم= به گناهانی گفته می شود که برای انسان مضر هستند و او را از ثواب باز می دارند (کارهای حرام)، چنانکه دربخش اول آیه 219 سوره مبارکه بقره بابیان:
« يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِوَالْمَيْسِرِقُلْ فِيهِمَاإِثْمٌ كَبِيرٌوَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَاأَكْبَرُمِنْ نَفْعِهِمَا...»
ترجمه: ((ای پیغمبر) از تو ازحکم شراب و قمار می پرسند، بگو: در این دو کار گناه بزرگی است و سودهایی برای مردم، ولی زیان گناه آن دو بیش از منفعت آنهاست...).
به بعضی از نمونه های آن اشاره گردیده است.