العالم ـ زلال قرآن
یکی ازمهمترین دلائل اصلی رو به قبله داشتن (در نماز) این است که انسان عادت کند که درهرحال رو به سوی خدا داشته باشد.
فلسفه اصلی از رو به قبله ایستادن به هنگام نماز، این است که فکر و ذهن و حواس انسان کاملاً متوجه ذات اقدس الهی بوده ودل او برای اقبال به صاحب کعبه آماده گردد.
بدیهی است استمرار این حرکت، موجب می شود که تدریجاً قلب آدمی به گونه ای تربیت شود که بکوشد نه تنها در نماز، بلکه درکلیه حالات و سکنات و تمامی لحظات زندگی اعم از:
قیام وقعود، رکوع وسجود، درجمع ودرخلوت، بلکه درتمام شئون زندگی، روی جسم و دل خویش را به سوی قبله داشته و این امر باید تا آنجا تسرّی پیداکند که تمام حیات و ممات او(حتی صورت قبرش) روبه قبله باشد و کسی که در این امر مهم توفیق یابد، درحقیقت برای استقرار در صراط مستقیم الهی تلاش کرده است.