العالم - زلال قرآن
برمؤمنین نمازگزار واجب است که به رسول الله (ص) و اهل بیت طاهرینش (ع) توجه کرده و به شکرانه نعمت وجود آن بزرگواران که سیره، سنت، قول و فعل آنها مصباح منیر و راه هدایت در مسیر قرب الی الله و شفاعتشان نجات دهنده انسانها از شرور دنیا و عذاب های آخرت است، و برای قدرشناسی و سپاسگزاری از آنها، با تسلیم بودن در برابر اوامرشان، به ادای درست ذکر شریف و گرانقدر صلوات (اللهم صل علی محمد و آل محمد) بپردازد و به واسطه آن خویشتن را مشمول عنایات ویژه خداوند رحمان و شفاعت آن بزرگواران سازد.
با باور یقینی به این حقیقت است که نمازگزار در «تشهد» و یا هر فرصت دیگری در نماز به ادای صلوات بر محمد و آل محمد مبادرت می کند، تا هم در امتثال امر حق تعالی (مذکور در آیه 56 سوره احزاب)، به وظیفه خود عمل کرده باشد، و هم در قدردانی و سپاسگزاری از رسول الله (ص) و حضرات معصومین (ع) که هادیان بر حق الهی اند، حتی المقدور به تکلیف خود عمل نموده باشد.