العالم ـ فلسطین اشغالی
به گزارش شادیه بنی شمسه خبرنگار شبکه خبری العالم در کرانه باختری فلسطین، ایاد رضوان،پس از آزادی خود را در برابر این حقیقت دید که خانه اجدادیش در «اردوگاه طولکرم» پس از محاصره نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی که بیش از یک ماه به طول انجامید،تبدیل به زندانی بزرگتر از آنچه که در دوران اسارت در آن می زیست تبدیل شده است؛ لذا وی اکنون بعد از آزادی باید به دور از خانه اش طعم تلخ آورگی را نیز بچشد.
در این گزارش نشان داده می شود که ایاد رضوان از اردوگاه طولکرم بر فراز تپه ای در حالی ایستاده است و به افق می نگرد که در جریان توافق تبادل اسرا از تاریکی زندان دژخیمان صهیونیست، بیرون آمد اما به روشنایی بازگشت به خانه اش نرسیده است.
رضوان با دست به افق اشاره می‌کند،خانه ام ویران نشده اما مثل من در محاصره است. وی با وجود نزدیک بودن به خانه اجدادیش اما از آن دور است، بیست و سه سال است که خواب این لحظه را می‌بیند وهمچنان ناامید از رهایی است.
اسیر آزاده فلسطینی ایاد رضوان به خبرنگار العالم می گوید: "انتظار داشتم پس از آزادی همه افراد اردوگاه طولکرم به خانه ما بیایند خانه ای که در آن به دنیا آمدم ودر تمام دوران کودکی آنجا بودم و بزرگ شدم، و زندگی کردم ،اما متأسفانه اینجا هیچ نشانه ای از زندگی نیست، هیچ خانه ای و هیچ چیزی در اینجا وجود ندارد گویی اینجا شهر ارواح است، چیزی که هرگز انتظارش را نداشتم."
شادی آزادی و رهایی از یوغ اسارت برای رضوان به واقعیتی دیگر تبدیل شده است، گام هایش را سنگین بر می دارد، و ردی بر خاک می کشد، گویی سنگینی سال‌های حسرتی را در اسارت به دوش می‌کشد که با از دست دادن مادرش به پایان رسیده است.
این آزاده فلسطینی در ادامه به خبرنگارالعالم یاد آور می شود که اولین مسئله ای که کمرش را شکست، جدایی اش از مادرش بود و اتفاق دیگری که افتاد دوری او از خانه اجدادیش بود اگر چه آن را در قلب خویش احساس می کند ، اما دیگر چیزی او را شاد نمی کند چراکه آموخته فاصله ی کوتاه بین لبخند و اشک نامش زندگیست.
به گزارش خبرنگار العالم، نظامیان رژیم اشغالگر همچنان در حال حمله، تعقیب و قتل کسانی هستند که با سنگ به مصاف آنها در داخل اردوگاه طولکرم در کرانه باختری فلسطین آمده اند، اردوگاهی که شهروندان فلسطینی بیش از یک ماه است در انتظار آزادی محل سکونت خود از یوغ اشغالگری و حملات رژیم صهیونیستی به سر می برند.