به گزارش روز چهارشنبه پایگاه خبری شبکه العالم، چهل و چهارمین سالروز به آتش کشیدن مسجدالاقصی، یادآورخاطرات بسیار دردناکی برای ملت فلسطین و همه مسلمانان است؛ این مسجد علاوه بر جایگاه مقدسی که نزد مسلمانان جهان دارد، یکی از آثار مهم تاریخی و باستانی و اسلامی به شمار می آید.
این مسجد در سال 1969 در یک آتش سوزی وحشتاک سوخت وبخش زیادی از این اثر تاریخی و باستانی از بین رفت و نزدیک به یک سوم از آن تخریب شد.
"دنیس مایکل روهان" از شهرک نشینان صهیونیست صبح روز پنجشنبه 21 اوت سال 1969 مسجد الاقصی را به آتش کشید؛ در این آتش سوزی بخش شرقی مسجد از جمله منبر صلاح الدین کاملا ازبین رفت.
مردم فلسطین توانستند بقیه مسجد را از آتش نجات دهند، کمیته بازسازی مسجد الاقصی وابسته به وزارت اوقاف اردن نیز آثار آتش سوزی را از بین برد و آن را مرمت کرد و منبر صلاح الدین ایوبی را بار دیگر ساخت.
مسجدالاقصی از ابتدای اشغال بیت المقدس توسط رژیم صهیونیستی درسال 1967 بارها ازطریق حفاری در اطراف آن دچار آسیب دیدگی شد و برخی قسمتهای دیوار این مسجد شکاف برداشت. از سوی دیگر حملات برنامه ریزی شده شهرک نشیان صهیونیست به مسجد الاقصی همچنان ادامه دارد.
ادامه عملیات حفاری با ادعای یافتن معبد ادعایی سلیمان و یا بهانه های واهی دیگر، خطر بزرگی است که مسجد الاقصی و محوطه آن را تهدید می کند؛ رژیم صهیونیستی در تلاش است با تخریب این مسجد آن را تغییر دهد و معبد ادعایی خود را به جای آن بسازد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد با توجه به پیامدهای منفی حمله به مسجد الاقصی و سوزاندن آن، پس از برگزاری نشستی به همین منظور قطعنامه شماره 271 را تصویب کرد. سازمان ملل، رژیم صهیونیستی را به خاطر آسیب زدن به مسجد الاقصی محکوم و این رژیم را ملزم کرد تا از اقداماتی که تهدیدی برای ماهیت اسلامی مسجد الاقصی است، خودداری کند.
با وجود تصویب این قطعنامه اقدامات تجاوزکارانه ضد مسجد الاقصی درهمین حد باقی نماند؛ بلکه این حملات به سیاستهای تدوین شده ای تبدیل شد و مقامات رژیم صهیونیستی مجوز لازم را برای عملیات حفاری و حفر تونل زیر مسجد الاقصی صادر کردند تا از این طریق پایه های مسجد را در معرض خطر ریزش قرار می دهد.
رژیم صهیونیستی از سال 1968 عملیات حفاری زیر مسجد الاقصی را آغازکرد و در همین سال یک تونل طولانی و عمیق حفر شد و در داخل این تونل نیز معبدی برای صهیونیستها ایجاد شد.
عملیات حفر تونل زیر پایه های مسجد الاقصی در سال 1996 به اوج خود رسید به گونه ای که صهیونیستها تونلی را زیر دیوار مسجد حفر کرده که دیوار البراق را به مسیر الالام متصل می کرد. این اقدام خشم مردم بیت المقدس را برانگیخت و درگیریهای مسلحانه ای را رقم زد که همه سرزمین فلسطین را دربرگرفت . این درگیری ها به شهادت 95 فلسطینی و مجروح شدن 1600 نفر دیگر منجر شد و انتفاضه دوم مسجد الاقصی را به وجود آورد.
پس از این ماجرا آریل شارون ژنرال ارتش رژیم صهیونیستی و نخست وزیر سابق در سپتامبر سال 2000 ، با 3000 سرباز به مسجد الاقصی و صحن های داخلی آن حمله کرد و انتفاضه سوم مسجد الاقصی را رقم زد.
مقامات رژیم صهیونیستی از زمان اشغال شهر بیت القدس، در حال مصادره و تخریب املاک فلسطینی ها و اخراج آنان به بهانه های مختلف هستند.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی، پیش از انتخابات خواهان تقسیم زمانی و سپس مکانی مسجدالاقصی همانند حرم حضرت ابراهیم در شهر الخلیل شد. رژیم صهیونیستی در سال 2010 مسجد ابراهیمی را به فهرست آثارباستانی صهیونیستها اضافه کرد و نمازخواندن در آن را به ویژه در اعیاد محدود کرد.
در سایه این تجاوزکاری ها و فشارهایی که فلسطینی ها به صورت روزمره متحمل می شوند، اکنون مدتی است که مذاکرات تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی آغاز شده؛ مذاکراتی که در آن امتیازهای خاصی برای صهیونیستها در نظر گرفته شده و در جریان آن نه تنها هیچ نشانه ای از توقف شهرک سازی وجود ندارد بلکه اقدامات غیرقانونی رژیم صهیونیستی در غصب اراضی فلسطینی، ساخت و توسعه شهرک ها و اخراج فلسطینی ها از محل زنگی خود در اراضی اشغالی سال 48 شدت بیشتری گرفته است.
در این بین حامیان رژیم صهیونیستی به خصوص آمریکا در حال پیشبرد برنامه ای ویژه جهت ایجاد سرزمین جایگزین برای آوارگان فلسطینی در خارج از سرزمین مادریشان هستند؛ آنها همچنین تلاش می کنند تا کشورهای عربی را وادار کنند به آوارگان فلسطینی در کشورهای خود تابعیت بدهند تا مسأله بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود منتفی شود.