شاید پس از برخاستن از خواب، تعجب کنید که چرا موقع خواب، بزاق دهانتان جاری شده است؟!
دراین نوشتار چند علل رایج این حالت و این که برای رفع آن چه می کار می توانید بکنید را ذکر خواهیم کرد.
بدن به طور طبیعی روزانه بیشتر از یک لیتر بزاق دهان تولید می کند. این بزاق توسط غدد بزاقی تولید و معمولا بلعیده می شود و از طریق جریان خون دوباره به گردش در می آید.
اگر بزاق به جای این که بلعیده شود، در دهان جمع شود، به بیرون از آن می ریزد. حالا چرا این اتفاق بیشتر در خواب رخ می دهد؟
ساده ترین پاسخ این است که چون دهان در خواب باز است، بزاق از دهان به بیرون جاری می شود. عضلات بدن هنگام خواب شل می شوند، و این احتمال وجود دارد که در این زمان دهان باز بماند.
به عقیده بعضی کارشناسان، وضعیت خواب هم می تواند موثر باشد و به پهلو خوابیدن می تواند احتمال بیرون ریختن آب دهان را بیشتر کند.
یکی از بزرگ ترین دلایل باز ماندن دهان در شب این است که نمی توانید از طریق بینی نفس بکشید. ما باید طبیعتا با بینی نفس بکشیم، اما اگر دچار گرفتگی بینی باشیم، راهی نداریم جز تنفس از طریق دهان. اگر این اتفاق در خواب رخ دهد، بزاق از دهان خارج شده و روی بالش می ریزد.
گرفتگی بینی می تواند در زمان سرماخوردگی و یا در اثر عوارض آلرژی روی دهد. ضمنا انحراف تیغه بینی می تواند بینی را مسدود کرده و باعث تنفس از دهان شود. خروپف و ایست موقت تنفس در خواب (آپنه) هم می توانند منجر به بیرون ریختن آب دهان شوند.
دلیل دیگر هم می تواند استفاده از داروهایی خاص و یا یک سری از بیماری ها باشد که موجب افزایش تولید بزاق (sialorrhea) می شوند. ضمنا مشکل در بلعیدن هم می تواند دلیل دیگر این مسئله باشد که در اثر آسیب مغزی، سکته مغزی و یا حتی بیماری پارکینسون بروز می کند. این حالت می تواند در طول روز هم رخ دهد که مربوط به بیماری ریفلاکس معده است.
چه باید کرد؟
به طور کلی، نیازی به درمان این مشکل نیست. اگر به ندرت این مسئله اتفاق می افتد، شاید آزاردهنده باشد، اما لازم نیست سراغ درمان بروید، چون باعث کم آبی بدن، عفونت و یا مشکلات دیگر نمی شود.
اگر گرفتگی بینی دارید، می توانید آن را درمان کنید. اگر علائم ایست موقتی تنفس در خواب را دارید، پیگیری این بیماری می تواند به بهبود تنفس شبانه و رفع جاری شدن بزاق کمک کند.
اگر بیرون ریختن آب دهان، از عوارض بیماری هایی است که بلعیدن را دچار مشکل می کنند، تجویز داروهایی مانند آتروپین یا اسکوپولامین توسط پزشک می تواند مفید باشد.
211-220