به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم به نقل از خبرگزاری "اوقات الشام" ارتش سوریه همچنان در حال پیشروی و کسب پیروزی های جدید در تمام جبهه هاست.
هم اکنون داریا به دست ارتش سوریه آزاد شده و گروه های مسلح در ازای انتقال به ادلب، شکست را پذیرفته و شهر را واگذار کردند.
آزادسازی داریا در غوطه غربی دمشق و فرار تروریست ها از این شهر، ضربه کاری بر ستون فقرات گروه های تروریستی وارد آورده و روحیه آنها را در هم شکسته است. جبهه های "جوبر"، "المعضمیه" و اردوگاه یرموک در حال فروپاشی کامل است و شمارش معکوس برای شکست نهایی تروریست ها در مناطق غوطه تا "دوما" و قنیطره و درعا آغاز شده است و حلقه های پیروزی ارتش سوریه یکی پس از دیگری کامل می شود.
گروه های مسلح اکنون پس از شکست در داریا دستخوش نوعی آشفتگی و نگرانی شدید شده اند که این خود، گویای سرخوردگی و شکست سنگین آنها در مسیر تحقق اهدافشان است.
این شکست، نقطه آغاز شکست های بعدی تروریست ها است، آزادسازی داریا بیش از هر عملیات دیگری ماهیت واقعی پیروزی های ارتش سوریه و سلسله شکست های گروه های مسلح را نشان می دهد. این پیروزی از اهمیت بسیاری برای دولت سوریه برخوردار است.
داریا، کلید پیروزی در سوریه است. اهمیت استراتژیک این شهر، ناشی از موقعیت استراتژیک مهم آن است که در مجاورت محله "المزه" قرار گرفته است و چند بزرگراه از جمله "بزرگراه المزه" و "بزرگراه بین المللی درعا" و جاده "المتحلق جنوبی" از آنجا عبور می کند.
علاوه بر اینها داریا به دلیل مجاورت با فرودگاه نظامی "المزه" و مقر اطلاعات هوایی – که بخشی از مجموعه فرودگاه مزبور است - از موقعیت امنیتی حساسی برخوردار است. این شهر همچنین در میان شهرک های متعدد ویژه نظامیان و فرماندهان گارد ریاست جمهوری قرار گرفته و به منطقه "السومریه" هم نزدیک است. در اطراف آن نیز، قرارگاه تیپ چهارم گارد ریاست جمهوری قرار دارد. همچنین به محدوده امنیتی منطقه "کفر سوسه" – محل قرارگاه های فرماندهان اغلب دستگاه های امنیتی حساس - هم نزدیک است. کما این که به کاخ ریاست جمهوری "الشعب" هم نزدیک است.
پیروزی ارتش سوریه در داریا به جهانیان نشان داد که ملت سوریه در آستانه بزرگترین پیروزی خود قرار دارد و بی تردید ضربه کاری خود را بر پیکر دشمنش فرود آورده و تمام توطئه گران را هر که باشند و از حمایت هر گروهی که برخوردار باشند سرجای خود خواهد نشاند. سوریه همچون سد بلندی در مقابل توطئه های غربی برجا خواهد ماند...
208 ـ 211