العالم ـ آمریکا
رایان کاستلو با انتشار مقاله ای در نشریه نشنال اینترست با اشاره به تهدید ترامپ مبنی بر خروج از توافقنامه هسته ای در اواسط ماه مه در صورت تامین نشدن مطالبات 'غیرواقعی اش'، نوشت:
« رئیس جمهوری آمریکا با این اولتیماتوم ضمن آنکه کار را به کنگره آمریکا سپرد، روندی را پایه گذاشت که از قرار معلوم نتیجه ای جز شکست ندارد. آمریکا نمی تواند به همین آسانی در رابطه با مطالبات مطرح شده برای یک توافقنامه بین المللی قانون وضع کند و کنگره فعلی آمریکا نیز فاقد بینش سیاسی برای پرداختن جدی به این مساله است.
صرف حضور ترامپ در کاخ سفید نباید مجوزی برای چنین بی پروایی ها و اظهارات بی اساس، به ویژه وقتی که قضیه جنگ و صلح و منع اشاعه هسته ای در خاورمیانه در میان است، شود. قانونگذاران و سیاستگذاران باید درباره مسیری که ترامپ و هم حزبی هایش در کنگره در حال سوق دادن ما به آن سمت هستند، هشدار دهند و تلاش خود را برای حفظ این توافقنامه انجام دهند.
طبق طرح روسکام – چنی، کنگره هر سه ماه باید درباره فعالیت های غیرهسته ای ایران گزارش دهد تا در صورت نیاز تحریم هایی که طبق برجام لغو شده است، دوباره علیه اعمال شود. این امر باعث نابودی برجام می شود. درواقع، این طرح به امید دستیابی به فوایدی ناچیز و کم اهمیت، مصونیت های ملموس ناشی از برجام را قربانی می کند. طرح روسکام- چنی به جای امضا شدن پروتکل الحاقی از سوی ایران در سال 2023 باعث فروپاشی برجام و امضا نشدن این پروتکل از سوی ایران برای ابد خواهد شد.
آمریکا به جای رضایت از سازوکار تعیین شده در رابطه با بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسته ای ایران و سایر اماکن مورد ظن، سختگیرانه ترین و سالم ترین سازوکار راستی آزمایی را قربانی می کند.
واقعیت آن است که هر یک از بندهای طرح روسکام- چنی در حکم کارشکنی در برجام است. طرفداران این طرح آنچنان که باید، به تعهدات آمریکا در چارچوب برجام توجه نمی کنند.
اگر برجام شکست بخورد، آمریکا در میان متحدانش و کشورهای مذاکره کننده برجام، مانند روسیه و چین، منزوی خواهد شد، کشورهایی که وجودشان برای تداوم تحریم های ایران و مذاکره درباره زرادخانه تسلیحات هسته ای کره شمالی لازم است.
قانونگذاران مسوول آمریکا به جای همسویی با سیاه بازی ترامپ باید مانع او شوند و در درجه اول، مانع از تصویب هر طرح و قانونی مانند طرح روسکام – چنی شوند که اساسا آمریکا را به نقض برجام وادار می کند.
دوم آنکه، این قانونگذاران باید خطرات فاجعه بار کارشکنی در برجام را به رئیس جمهوری(ترامپ) گوشزد کنند. قصور در این کار، هرچند ماه یکبار خاتمه احتمالی برجام را تضمین می کند، وضعیتی که با تعهدات آمریکا مبنی بر اجرای برجام بر مبنای حسن نیت و خودداری از هر اقدامی که تاثیر معکوسی بر عادی سازی فعالیت های اقتصادی در زمینه اجرای توافقنامه هسته ای ایران در تناقض است.
اگر این قانونگذاران قصور کنند، در نهایت به همراه ترامپ و شیپورچیانش در کنگره، در فروپاشی برچام سهیم خواهند بود.