العالم ـ گزارش
با روی کار آمدن رییس جمهوری جدید آمریکا نگاه مقامات کاخ سفید به تحولات بین المللی رویه ای تهاجمی تر به خود گرفته که در استراتژی اتمی اخیر این کشور مشهود است. «دونالد ترامپ» رییس جمهوری تازه کار آمریکا چندی پیش راهبرد کلی سیاست خارجی ایالات متحده را اعلام کرد و به تازگی نیز از استراتژی اتمی خود پرده برداشت.
در دکترین اتمی دولت ترامپ که سیزدهم بهمن ماه منتشر شده، آمده است: « برای مقابله با روسیه، زرادخانه اتمی آمریکا تنوع بیشتری پیدا میکند و بمبهای هستهای کوچکتر تولید خواهد شد.» در بخش هایی از این راهبرد به کشورهای هدف از جمله روسیه، چین، کره شمالی و ایران اشاره شده و مقابله با مسکو در اولویت قرار گرفته است .
برخی دولتمردان آمریکا در این باره به ارائه دلیل پرداخته اند تا از زیر بار تبعات و انتقادات افزایش قدرت اتمی آمریکا بکاهند به عنوان نمونه «جیمز ماتیس» وزیر دفاع آمریکا در موضع گیری خود بحران شبه جزیره کریمه و تهدیدات هسته ای علیه ایالات متحده را مطرح کرد که اولی در ارتباط با روسیه و دومی به اختلاف با کره شمالی اشاره داشت.
از طرفی ترامپ هم برای کاستن از اعتراضاتی که بعدها متوجه استراتژی وی خواهد شد، تاکید کرد: این استراتژی امکان استفاده از سلاحهای هستهای را کاهش خواهد داد و در عین حال، بازدارندگی در برابر حملات علیه آمریکا و متحدان و شرکای آن را افزایش خواهد داد.
مسابقه تسلیحاتی
پس از انتشار راهبرد جدید پنتاگون، موج اعتراضی علیه ترامپ و نگاه متخاصم وی به جهان به جریان افتاد. در همین ارتباط حجت الاسلام «حسن روحانی» رییس جمهوری پانزدهم بهمن ماه در مراسم افتتاح 10 مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس از اهمیت توانمندی دفاعی ایران و نقد استراتژی اتمی آمریکا سخن به میان آورد.
رییس جمهوری اظهار داشت: در دنیایی که معتقد است سلاح کشتار جمعی نباید وجود داشته باشد و استفاده از آن علیه بشریت ممنوع بوده و باید از بین برود، ببینید آمریکایی ها با چه زبان وقیحانه ای روسیه را با سلاح اتمی جدید تهدید می کنند لذا هنوز بحث ساخت سلاحهای جدید و مخرب برای تهدید و استفاده علیه رقیب مطرح است، آیا در این شرایط میشود کسی بگوید که دیگر زمان صلح و همزیستی است و نیازی به قدرت دفاعی نداریم؟
در کنار ایران، مقامات دو کشور چین و روسیه نیز به راهبرد اتمی ترامپ واکنش نشان دادند و از احتمال بازگشت به دوره جنگ سرد ابراز نگرانی کرده و به ترامپ هشدار دادند. وزارت دفاع چین با انتشار بیانیه ای به اهمیت صلح و توسعه در جهان اشاره کرد و تاکید کرد که ایالات متحده باید در این مسیر گام بردارد.
مسکو اما موضع متفاوت تری در قبال راهبرد اتمی آمریکا اتخاذ کرد و «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در واکنشی صریح، چشمانداز جدید ارتش آمریکا را «جنگطلبانه» ارزیابی کرد و گفت اکنون مسکو اطمینان خواهد یافت که برای تامین امنیت خود اقدامات ضروری را انجام دهد.
پس از واکنش تند مقامات روسی به آمریکا، بسیاری از تحلیلگران از احتمال وقوع جنگ سردی دوباره سخن به میان آوردند؛ جنگ سردی که یادآور دوره پس از جنگ جهانی دوم و تسلیح دو بلوک شرق و غرب به رهبری شوروی و آمریکا بود. با این تفاوت که در عصر حاضر آمریکای ترامپ قادر به ایجاد بلوکی ققدرتمند نخواهد بود و انحراف این کشور از قوانین و پیمان نامه های معتبر بین المللی از قبیل «ان پی تی» (NPT)، واشنگتن را در موقعیت انزوا قرار خواهد داد.
پیمان ان پی تی یا همان «معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای» پس از جنگ دوم جهانی نتیجه جنایت جنگی هولناک آمریکا علیه ژاپن بود. آمریکا نخستین و تنها بازیگر عرصه بین المللی است که از این سلاح نامتعارف علیه کشوری دیگر استفاده کرد و جامعه جهانی برای پیشگیری از تکرار چنین رویدادی ان پی تی را امضا کردند.
بر پایه منع گسترش سلاح های هسته ای در جهت ایجاد جهانی امن، کشورهای فاقد این سلاح ها نباید در پی دستیابی به آن باشند. در مقابل کشورهای برخوردار از تسلیحات هسته ای اجازه گسترش آن را ندارند و نباید این قبیل سلاح ها و فن اوری تولید انها را در اختیار دیگر کشورهای فاقد تسلیحات هسته ای قرار دهند.
به گزارش ایرنا، با وجود تاکید جامعه جهانی به خلع سلاح هسته ای با هدف کمک به صلح و ثبات جهانی اما ایالات متحده ضمن برخورداری بیش از هفت هزار بمب اتم، هنوز درصدد غنا بخشیدن و متنوع سازی زرادخانه های خود است. به باور ناظران، بمب های اتمی کوچکی که ترامپ از آن دم می زند، قدرت تخریبی مشابه با بمب های استفاده شده علیه هیروشیما و ناکازاکی را دارد.
افزون بر آن، ایالات متحده از ان پی تی بیشتر برای حمایت از متحدان و مانع تراشی در مقابل دیگر بازیگران فاقد سلاح های هسته ای بهره می گیرد و گرنه چرا رژیم صهیونیستی با بیش از 200 کلاهک هسته ای به عضویت پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای در نیامده و به ماموران آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه بازرسی از مراکز هسته ای خود را نمی دهد اما همچنان بیشترین حمایت آمریکا را پشت سر خود دارد؟!