العالم _ فلسطین اشغالی
رژیم صهیونیستی اکنون فقط به دنبال آرامش و خطوط جدا کننده امنیتی است تا از خانه کوچک شیشه ای خود در برابر جبهه هایی که هر آن امکان گشودن آن وجود دارد، حفاظت کند.
رژیم اشغالگر صهیونیستی پس از نکسه سال 1967 و اشغال برخی سرزمین های عربی از جمله فلسطین، اردن، مصر، سوریه و لبنان هم اکنون درصدد تحمیل معادله زمین در برابر صلح است.
این رژیم با حمایت و تشویق های مالی آمریکا توانست با پیمان های سازش، بخشی از سرزمین های اشغالی مصر و اردن را مبادله کند اما نتوانست با این دو کشور روابط عادی برقرار کند و هنوز مردم این دو کشور، مساله فلسطین را مساله اصلی خود و رژیم اشغالگر را نیز اولین دشمن خود می دانند.
این رژیم تلاش کرد تا همین بازی را با دیگر کشورها مانند لبنان، سوریه و فلسطین انجام دهد اما در این زمینه شکست سختی خورد زیرا لبنان بدون کمترین سازشی تمام اراضی خود به جز بخش کوچکی از مزارع شبعا را از این رژیم پس گرفت.
اشغالگران صهیونیستی چندین بار با نیروهای مقاومت وارد جنگ شدند اما قهرمانی نیروهای مقاومت و حمایت ارتش و مردم لبنان، آرزوهای این رژیم را بر باد داد و موجب شد تا این رژیم به جای دست یافتن بر پیمان صلح درصدد یافتن مرزهای امن اگر چه موقت و سست باشد و پس از شکست ارتش صهیونیستی در برابر نیروهای مقاومت لبنان، خود را به توافق های آتش بس دلخوش کند.
رژیم صهیونیستی بارها با نوارغزه نیز درگیر شد اما مقاومت اسلامی علیرغم جنگ های ویران گر مورد حمایت سیاسی نظامی و رسانه ای غرب و به ویژه آمریکا، حاضر به تسلیم و پذیرش سازش نشد بلکه معادلات خود را بر این رژیم تحمیل کرد و بار دیگر اشغالگران برای ایجاد امنیت در مرزهای نوار غزه به دنبال دست یافتن بر آتش بس بودند از این رو دیوار حائل نژادپرستی در کرانه باختری را بنا کردند تا از عملیات استشهادی فلسطینیان که مرکز اسرائیل را هدف قرار داده بود، خود را مصون نگاه دارند.
جنگ هایی که "اسرائیل" پس از امضای پیمان های سازش با مصر و اردن، درگیر آن ها شد؛ به شکست هایی پی در پی برای این رژیم انجامید که به افسانۀ شکست ناپذير بودن ارتش اشغالگر، پایان داد.
همین مساله این دو کشور را با فشارها و تحریم ها و تهدیدات زیادی مواجه کرد اما محور مقاومت پیروزی پشت پیروزی رقم می زد در حالی که رژیم صهیونیستی در حال مرحم بستن بر زخم ها و بررسی تلفات و ناکامی های خود بود شاید درس عبرتی بگیرد.
با آغاز بحران سوریه در سال 2011 و تبدیل اعتراض های محدود به اقدامات مسلحانه، کشورهای مختلف و گروه های تروریستی وارد این ماجرا شدند تا با هدف قرار دادن دولت سوریه از محور مقاومت انتقام بگیرند.
رژیم صهیونیستی نیز به این توطئه پیوست و پناهگاه امنی برای گروه های مسلح از جمله گروه های مرتبط با القاعده و بعد از آن مامن امنی برای داعش فراهم کرد و خود را با سازش ها و تفاهم با این گروه ها و ایجاد مناطق امن در سوریه و ایجاد شرایط جدید دل گرم کرد.
یکپارچگی محور مقاومت در دفاع از دولت و مردم و سرزمین سوریه علیرغم همه دشواری ها ، چالش ها و جانفشانی ها، بار دیگر در اخراج تروریست ها و بازگرداندن امنیت و ثبات و تسلط بر همه مرزهای سوریه و فلسطین و علیرغم خطوط قرمز امریکا در برابر پیشروی ارتش سوریه، پیروزی های چشمگیری رقم زد این بار رژیم صهیونیستی برای پایان درگیری چاره ای جز چمگ زدن به توافق سال 1974 نداشت اما با ارتشی قوی تر و باتجربه تر بدون امضای هرگونه توافق سازش.
بدین ترتیب بار دیگر رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن و تضعیف محور مقاومت ناکام ماند و از تحمیل توافق های سازش با دولت های سازشگر عقب نشست و فقط به این راضی شد که مرا هدف قرار ندهید .
اما اخبار رسانه های عبری و برخی کشورهای عربی هوادار محور عربستان و امارات مبنی بر دور کردن ایران از مرزهای سوریه و فلسطین در این مقال نمی گنجد خلاصه اینکه حضور ایران در سوریه برای ناکام گذاردن توطئه امریکا، فرانسه ، عربستان و قطر به وسیله القاعده و داعش و امثال آن، پیروزی استراتژیک برجسته ای بود.
رژیم صهیونیستی خود بهتر از هر کسی می داند که خانه اش شیشه ای است و دستکم در تیررس سه جبهه قرار دارد.
احمد المقدادی