العالم _ آمریکا
دونالد ترامپ در اقدام دیگری در حمایت از رژیم صهیونیستی و تثیبت موقعیت این رژیم اشغالگر قصد دارد موضوع بازگشت آوارگان فلسطینی را از روی میز مذاکرات سازش بردارد. گفته می شود این تصمیم قرار است در چارچوب طرح ترامپ برای پایان دادن به بیش از چهار دهه مذاکرات سازش انجام شود. طرحی که رسانه های صهیونیستی بر آن نام معامله قرن نامیده اند.
این خبر را کانال دوم تلویزیون اسرائیل، شنبه‌شب اعلام کرد و گفت: «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا در نظر دارد اوایل ماه آینده میلادی تدابیری را با هدف لغو حق بازگشت آوارگان فلسطینی اتخاذ و اعلام کند. طبق گزارش تلویزیون رژیم صهیونیستی، دولت ترامپ در این چارچوب سلسله اقداماتی را در پیش خواهد گرفت، از جمله توقف کامل حمایت‌های مالی‌اش از آنروا ( سازمان کاریابی و امدادرسانی به آوارگان فلسطینی ) در برخی از مناطق و تدوین قانون جدیدی که بر اساس آن صفت "آواره" از اجداد و پدران به فرزندانشان منتقل نشود. . آنروا در سال ۱۹۴۹ با تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل برای کمک به آوارگان فلسطینی و حمایت از آنها در پنج منطقه عملیاتی‌شان یعنی اردن ، سوریه ، لبنان ؛کرانه باختری و نوار غزه تاسیس شد. دولت آمریکا در اولین گام اعلام کرده است که کمک 200 میلیون دلاری به آوارگان فلسطینی در نوار غزه را متوقف می کند.
بر اساس گزارش تلویزیون رزیم صهیونیستی ، کاخ سفید در توجیه این تصمیم خود مدعی خواهد شد که صفت "آواره" از طریق وراثت منتقل نمی‌شود. این شبکه تلویزیونی افزود: در واقع برداشتن این گام‌ها از هفته آینده آغاز می‌شود و برخی از مسؤولان اسرائیلی از این اقدامات مطلع هستند و آنها را اقداماتی "تاریخی" توصیف کرده‌اند. این رسانه رژیم صهیونیستی تصریح کرد دولت آمریکا «اعلام خواهد کرد که شمار آوارگان فلسطینی فقط 500 هزار نفر است. این درحالی است که سازمان کاریابی و امدادرسانی به آوارگان فلسطینی تعداد آوارگان فلسطینی را پنج میلیون نفر اعلام کرده است. در اوایل ماه جاری میلادی نشریه «فارین پالسی» نوشت : دولت واشنگتن، با پشتیبانی «جارد کوشنر» داماد و مشاور ارشد ترامپ و نیز برخی نمایندگان در کنگره بر روی طرحی برای حذف قضیه آوارگان فلسطینی و توقف فعالیت‌های آنروا، کار می‌کنند. کاهش بودجه آنروا و زمینه سازی برای انحلال این سازمان نیز در راستای طرح آمریکا برای پایان دادن به موضوعی به نام آوارگان فلسطینی است. در واقع امریکا و صهیونیستها بر این تصور هستند که با حذف طرح مسئله ای بنام آوارگان فلسینی این مسئله را حل کرده اند.
مسئله آوارگان فلسطینی یکی از موضوعات کلیدی در روند مذاکرات سازش در بیش از چهار دهه گذشته بوده است. سرزمین فلسطین در دو حادثه عمده شاهد کوچ اجباری دهها هزار نفر از ساکنان خود بوده است. یکبار در سال ۱۹۴۸ و اعلام مجودیت رژیم جعلی اسرائیل نزدیک به ۷۵۰ هزار فلسطینی و در واقع ۸۵ درصد از جمعیت آن زمان فلسطین و پس از آن در جریان جنگ دوم در سال ۱۹۶۷ حداقل ۳۵۰ هزار نفر از آنان مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. سازمان ملل متحد قطعنامه‌های متعددی از جمله قطعنامه ۱۹۴مجمع عمومی در دسامبر ۱۹۴۸ و قطعنامه ۲۳۷ در ژوئن ۱۹۶۷ به تصویب رساند که بر اساس آنها هم پناهندگان فلسطینی در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توانند به خانه‌های خود بازگردند و هم اسرائیل موظف به فراهم کردن امکان بازگشت برای آنان است. همچنین قطعنامه دیگری به شماره ۲۴۲ که آن نیز در سال ۱۹۶۷ تصویب شده، بر حق بازگشت آوارگان فلسطینی تأکید می‌کند.
آوارگان فلسطینی طی هفت دهه گذشته علاوه بر نوار غزه و کرانه باختری رود اردن، در اردوگاه‌های سه کشور دیگر شامل اردن، لبنان و سوریه زندگی کرده‌اند و حتی نسلی از این افراد در همین اردوگاه‌ها به دنیا آمده و مرده‌اند. تعداد این آوارگان هم اکنون به بیش از پنج میلیون نفر می رسد. آنها از سرزمین اجدادیشان بیرون رانده شده اند و تابعیت هیچ کشوری را ندارند. مسئله بازگشت آوارگان موضوعی بوده است که رژیم صهیونیستی و آمریکا همواره تلاش می کردند که زیر مسئولیت آن در مذاکرات سازش نروند. رژیم صهیونیستی به مسئله بازگشت آوارگان فلسطینی به عنوان یک تهدید نگاه کرده که می تواند ترکیب جمعیتی فلسطینیان ساکن در سرزمینهای اشغالی را به زیان یهودیان تغییر بدهد. ترامپ پس از به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا به این شهر اکنون به دنبال حذف دومین مسئله از روی میز مذاکرات سازش است. با این تصور که از این طریق بحران اشغال در سرزمین های اشغالی فلسطین را پس از هفت دهه با هدف تثبیت رژیم اشغالگر صهیونیستی را حل کند. اما فلسطینیان نوار غزه زودتر از ترامپ درباره مسئله بازگشت اقدام کردند آنها با به راه انداختن راهپیمایی بازگشت رژیم صهیونیستی را مستاصل کرده اند اگر چه در این مسیر دهها نفر شهید و مجروح شدند اما آنها با این راهپیمائیها با وجود خطرات آن نشان می دهند که حاضر به دست کشیدن از حقوق طبیعی خود و بازگشت به سرزمین اجددیشان نیستند و گذشت زمان مشروعیتی برای صهیونیستها اشغالگر نمی آورد.
مرتضی مکی