العالم - فلسطین اشغالی
در این گزارش تصریح شده است که "کنفرانس اقتصادی بحرین چیزی شبیه نشست داووس (کنفرانس اقتصادی بین المللی) یا سیرک سالانه ای است که ثروتمندان جهان برگزار می کنند".
این گزارش تصریح کرده است که ترامپ قبل از ورود به کاخ سفید در اوایل سال 2017 متعهد شده بود که خود زمینه ساز "معامله بزرگ" بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها خواهد شد. او کوشنر، داماد خود را هم که چیزی از دیپلماسی نمی داند مسئول این طرح کرد.
اکونومیست در این گزارش می گوید: "نتیجه، قابل پیش بینی بود؛ در این طرح هیچ نشانی از راه حلی برای منازعات و مسائل اصلی شامل وضعیت قدس، مرزها، آوارگان و طرح کشور فلسطین یافت نمی شد. این طرح چندین بار به تعویق افتاده است و دیپلمات ها معتقدند که احتمال دارد تا دور دوم ریاست جمهوری ترامپ – البته اگر انتخاب شود – بایگانی شود."
بنابراین گزارش کوشنر به جای معرفی کامل طرح، کنفرانس دو روزه ای را در بحرین با شعار "صلح برای شکوفایی" برگزار کرد. آنچه که در این کنفرانس مطرح شد، سند 96 صفحهای مشتمل بر تعهد 50 میلیارد دلاری برای سرمایه گزاری در فلسطین و کشورهای اطراف پس از امضای توافقنامه صلح بود. در این سند به چندین پروژه بسیار بزرگ شامل تقویت بخش های کشاورزی، گردشگری و اصلاح زیرساخت های فلسطین و تقویت حکومت اشاره شده بود. اما هر چیزی که به اشغال کرانه باختری و غزه مربوط می شد مسکوت مانده بود.
بر اساس این گزارش، این طرح از نظر فلسطینی‌ها، بوی رشوه از سوی یک رئیس جمهور ستیزه جو می دهد؛ ترامپ هر نوع کمکی که از آمریکا به فلسطینی ها می شد را قطع کرد و مواضع همیشگی این کشور را زیر پا گذاشت و قدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخت. گو اینکه مشاوران وی گفته اند این طرح مساحتی بسیار کمتر از مرزهای 1967 را به عنوان کشور مستقل به فلسطینی ها می دهد. به همین دلیل است که فلسطینی ها این کنفرانس را تحریم کرده و محمود عباس هم حاضر نشد نماینده ای به بحرین بفرستد. و این طرح را "به معامله ننگین که باید به جهنم برود" توصیف کرده بود.
در این گزارش تصریح شده است: نمایندگان کشورهای عربی با تردید پشت میزی نشستند که مقامات اسرائیلی نشسته بودند. بازرگانان اسرائیلی با خبرنگارانی از 6 رسانه مهم این رژیم در این نشست حضور داشتند و این خبرنگاران گزارش های چاپلوسانه ای از این کنفرانس منتشر کردند مثلا روزنامه (اسرائیل امروز) از بحرین به عنوان جزیره امید یاد کرد؛ و این توصیف عجیبی است از کشوری که حکومتش در سال 2011 قیام مردمی را به خاک و خون کشید.
این گزارش تصریح می کند که شاید نتیجه اصلی و واقعی این کنفرانس همین بوده باشد که کشورهای حاشیه خلیج فارس را بیش از گذشته در کنار رژیم صهیونیستی قرار دهد. و بیش از گذشته آنها را به هم نزدیک کند.
این کنفرانس هیچ تلاشی برای حل منازعات فلسطین و رژیم صهیونیستی نکرد.
نکته دیگری که در این گزارش به آن اشاره شده است این است که کشورهای حاشیه خلیج فارس شاید هنوز آماده به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی نباشند اما آن را متحدی در مقابل مشترک خود یعنی ایران می دانند.
اکونومیست در پایان به سخن یک تحلیلگر فلسطینی به نام مخیمر ابو سعده اشاره می کند که گفته بود: "تمام دارایی ما قدرت اخلاق است". اکونومیست با اشاره به این جمله تصریح می کند که این نکته هنوز هم دارای اهمیت است اما به مرور زمان، ارزش خود را از دست می دهد.