العالم ـ عراق
بنابر گزارش شفقنا، آیت الله العظمی سیستانی در این فتوا در پاسخ به استفتایی در مورد روزه ماه رمضان در سایه شیوع ویروس کرونا تاکید کردند که وجوب روزه ماه رمضان یک تکلیف فردی است و هر کس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد.
ایشان در ادامه افزودند، اگر فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که با روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، به کرونا مبتلا می شود، وجوب هر روزی که می ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا می شود، از او ساقط می شود.
اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را تضعیف کند تا اینکه به گونه ای شود که خردمندان به آن توجهی نمی کنند - ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش های پزشکی و رعایت موارد ضد عفونی مکرر و نظیر آن - و در او هیچ سختی شدید و غیرقابل تحملی وجود نداشته باشد، وجوب روزه از او ساقط نمی شود.
اما درباره آنچه گفته شد که پزشکان نوشیدن آب را در دوره های نزدیک به هم به منظور جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می کنند - به این دلیل که احتمال ابتلا به ویروس کرونا را مرتفع می کند - این امر مانع وجوب روزه نمی شود به جز کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلا به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد– ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه های احتیاطی پیشرفته - و اما دیگران باید روزه بگیرند.
بنابر این کسانی که می توانند کار خود را در ماه رمضان رها کنند و در خانه بمانند به گونه ای که از ابتلا به بیماری در امان بمانند، وجوب روزه از آنها ساقط نمی شود و اما کسانی که به هیچ دلیلی نمی توانند کارشان را رها کنند و ترس از این دارند که اگر در طول روز آب ننوشند به ویروس مبتلا می شوند، و هیچ کار دیگری نتوانند انجام دهند که آنها را از ابتلا به بیماری مصون نگه دارد، روزه بر آنها واجب نیست، هرچند که تظاهر به افطار در ملا عام از سوی آنها جایز نیست.
کاملا مشهود است که روزه رمضان از مهم ترین فرایض شرعی است و ترک آن جز به دلیل عذر واقعی جایز نیست و هر انسانی در این که عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر نسبت به دیگران از وضع خود آگاه تر است.