العالم- تحلیل روز
در این نبرد ارتش سوریه و همپیمانانش در محور مقاومت قدرت فزاینده‌‌شان برای مقاومت در مقابل توطئه مهندسی‌شده آمریکا برای انتشار تروریست‌ها در این شهر و حومه آن را ثابت کردند. به رغم حمایت‌های گسترده آمریکا و رژیم اسرائیل، فرماندهان ترسوی داعش فرار کردند و آمریکا مجبور شد کارت شکست‌خورده خود را از روی میز بردارد و ارتش سوریه و همپیمانانش گذرگاهی که آمریکا در مرزهای مشترک عراق و سوریه باز کرده بود را مسدود کند. بدین ترتیب عصر سرگردانی آمریکا با تروریست‌های در بادیه سوریه و عراق آغاز شد.
سه سال پیش، ارتش سوریه و همپیمانانش در روز یکشنبه 19 نوامبر 2017 آزادسازی شهر البوکمال در حومه دیرالزور را از اشغال داعش اعلام کردند و اتاق عملیات همپیمانان سوریه آن زمان از فرار "ابو حسن العراقی" از فرماندهان داعش و نیز "صدام الجمل" و "ابو سمیه الانصاری" از دیگر مسئولان برجسته داعش از این شهر به ساحل شرقی فرات خبر داد.
در سالگرد نبرد البوکمال، باید آن روزها را به یاد بیاوریم؛ زیرا نبرد شرق سوریه دارای ویژگی‌های خاص خود است. در این منطقه، چندین نیرو مستقر شده و در تلاش بودند تا کنترل نقاط استراتژیک را در دست بگیرند و تغییراتی در روند جنگ ایجاد کنند. در این نبرد، واشنگتن تلاش می‌کرد واقعیت میدانی را برای این شهر تحمیل کند و کنترل آن را در دست بگیرد، و همین امر پیشروی ارتش سوریه و همپیمانانش را سرعت بخشید. نیروهای ویژه آمریکاییِ مستقر در پایگاه "التنف" با مشارکت گروه موسوم به "ارتش جدید سوریه" تلاش می‌کردند این شهر را از کنترل داعش آزاد کنند. نیروهای آمریکایی آن زمان به همراه عناصر گروهک "مغاویر الثوره" به سمت البوکمال پیشروی کردند ولی ارتش سوریه راه پیشروی‌شان را مسدود کردند و نیروهایش را به سمت این شهر اعزام کرد. بعد از این تحولات، نقش گروه شبه‌نظامی "قسد" آغاز شد و فرمانده آن در اوایل اکتبر 2017 اعلام کرد که عناصر قسد با حمایت آمریکا به سمت البوکمال حرکت کرده‌اند؛ که این امر شاهدی بر اصرار واشنگتن به جلوگیری از حرکت ارتش سوریه به سمت مرزهای مشترک با عراق و سیطره‌اش بر البوکمال به عنوان دروازه این مرزها بود. پس از آن ضروری بود که ارتش و همپیمانانش برای بستن راه بر روی قسد اقدام کنند. همزمان با این تحرکات قسد، گروه تروریستی داعش نیز علیه ارتش سوریه خیز برداشت و دست به عملیاتی تروریستی علیه آن زد تا ضمن متوقف کردن پیشروی آن، مقدمات ورود قسد و نیروهای آمریکایی به این منطقه را تسهیل کند. چند روز بعد از این تحولات، ارتش سوریه در بیانیه‌ای آزادسازی این شهر را اعلام کرد؛ که این نبوع تاکتیک نظامی است که روند جنگ را تغییر داد.
در آن زمان ما در غرب شهر "القائم" عراق بودیم و در بین نیروها، فرمانده شهید "قاسم سلیمانی" نیز حضور داشت که بر روند نبرد نظارت داشت. ارتش هنوز وارد شهر نشده بود بلکه ما در دروازه‌های البوکمال و به‌ویژه در حومه شرقی آن بودیم ولی نیروهای الحشد الشعبی در روستای "سویح" در شرق البوکمال مستقر بودند و ارتش سوریه و همپیمانانش نیز مواضع داعش را هدف حملات توپخانه‌ای قرار می‌دادند.
هنگامی که نقشه نظامی برای یورش به شهر از جبهه‌های شرق، غرب و جنوب تکمیل شد گذرگاه رودخانه‌ای در شمال شهر تخلیه شد تا داعش از این طریق فرار کند و متعاقب آن، ارتش سوریه وارد شهر شد و آمریکا و عناصر قسد را مجبور به عقب‌نشینی به سمت رود فرات کرد.
از خاطرات این نبرد این بود که شهید حاج قاسم سلیمانی صحنه عملیات را ترک نکند بلکه همواره با لبخندی توام با آرامش و اعتماد و توکل بر خدا در صحنه حضور داشت و بدون محافظی در میان سربازان در حال تردد بود و با آنها مصافحه می‌کرد.
موضوع قابل توجه این است که پهپادهای جاسوسی آمریکا آسمان این منطقه را ترک نمی‌کردند و سعی می‌کردند جلوی پیشروی نیروهای زمینی را بگیرند ولی این سنگ‌اندازی‌ها، هیچ تاثیری در روند نبردی نداشت که چالشی واقعی برای آمریکا و قسد و همچنین داعش ایجاد کرد.
نبرد البوکمال طاقت‌فرسا بود و به طور قطعی مرحله جدیدی از هماهنگی بالا میان همپیمانان در محور مقاومت را ثابت، و همچنین اراده آمریکا را تضعیف کرد و بعد از آن، مرحله فروپاشی گروه‌های تکفیری و خشکیده شدن منابع مالی‌شان آغاز شد.
این پیروزی، با ظهور رسانه‌ای فرمانده شهید حاج قاسم سلیمانی همزمان شد. ولی سوال این است که این شهید در بیشتر نبردها دوشادوش ارتش سوریه بود از نبردهای حومه جنوبی حلب در سال 2015 گرفته تا نبردهای آزادسازی حلب، بادیه سوریه و شهر دیرالزور. ولی نبرد البوکمال و ظهور رسانه‌ای حاج قاسم سلیمانی دارای مفاهیم و پیام‌های سیاسی آتشینی بوده است که ثابت می‌کند این نبرد مستقیما میان محور مقاومت و آمریکا بود، و حضور مستشاران ایرانی در سوریه قانونی بود. در حالی‌که نیروهای خارجی، از جمله آمریکایی، بدون موافقت دولت سوریه وارد این کشور شده و نیروهای اشغالگر هستند.
حسام زیدان