العالم - تحلیل روز
در گفتگوی ماه فوریه فلسطینی ها سقف انتظارات به شدت بالا رفت اما در بیانیه پایانی به اعلام خبر برگزاری انتخابات پارلمانی و جزئیات آن بسنده شد و پرونده بسته شد و همه مسائل مورد اختلاف و چالش برانگیز به گفتگوهای مارس موکول شد و امروز در میانه ماه مارس، دور دوم گفتگوها با حضور گروه های فلسطینی در قاهره آغاز می شود.
هر گروه برنامه ها و اهداف خاص خود را دنبال می کند. این دور از گفتگوها از حساسیت بیشتری برخوردار است، زیرا مبنای مواضع و جهت گیری های بعدی خواهد بود و هر یک از گروه ها بالاخره خط مشی و جهت حرکت خود را تعیین خواهند کرد اما شواهد و شنیده ها حکایت از آن دارد که تشکیلات خودگردان ظاهرا قصد ندارد به توافق جامعی بر سر یک طرح ملی واحد یا حتی توافق درباره مبانی بازنگری در ساختار سازمان آزادی بخش فلسطین دست یابد.
اظهارات هشام کحیل، مدیر اجرایی کمیته مرکزی انتخابات، گواهی بر این مدعاست؛ وی گفته است که کمیته انتخابات در نشست گروه های فلسطینی که هفدهم ماه جاری در قاهره برگزار می شود شرکت خواهد کرد و مباحث خود را به "امنیت فرآیند" انتخابات اختصاص خواهد داد. از همین جا می توان دریافت که چرا تشکیلات خودگردان فقط برای فراهم کردن مقدمات انتخابات در گفتگوهای قاهره حضور می یابد. این در حالی است که جنبش جهاد اسلامی درباره عدم توافق بر سر مسائل مورد اختلاف ابراز نگرانی کرده بود. این جنبش پیشتر معیارها و موازینی را برای خود تعریف کرده و اعلام کرده بود که بر اساس همین موازین در انتخابات شرکت خواهد کرد. اما ظاهرا پیشاپیش دریافته بود که مسائل و موضوع های مهم در این نشست مورد بررسی قرار نخواهد گرفت و حتی اگر مورد بررسی هم قرار گیرد، نباید انتظار رسیدن به توافق را داشت زیرا تشکیلات خودگردان تا زمان برگزاری انتخابات همچنان بر مسائل کلی پافشاری می کند و در فرصت مناسب، شروط خود را تحمیل خواهد کرد. اما گروه های فلسطینی زیر بار نخواهند رفت و لذا بیم آن می رود که حداقل تا قبل از ماه مه همه چیز به هم بریزد؛ هیچ یک از فلسطینی ها چنین وضعیتی را نمی خواهند اما تجربه گفتگوهای قبلی نشان می دهد که فلسطینی ها باید منتظر چنین وضعیتی باشند، مگر اینکه تغییرات اساسی و بنیادینی در سطح بین الملل در دوره بایدن رخ دهد.
به نظر می رسد که تشکیلات خودگردان، چشم امید به فشارهای بین المللی و منطقه ای و عربی دارد تا مسیر امنی را برای رسیدن به آرا در انتخابات برای آن باز کند اما این، به معنای تضمین پیروزی برای تشکیلات نخواهد بود مخصوصا در شرایط فعلی که جنبش فتح، خود دچار اختلافات داخلی است؛ مگر اینکه اتفاق های پیش بینی نشده ای مثل ترفندهای انتخاباتی به کار گرفته شوند تا به عنوان آخرین برگ برنده مورد استفاده قرار گیرند.
به هر حال نکته مهم در اینجا این است که نشست قاهره این بار بیانیه ای نه چندان قابل توجه صادر کرده است که حداقل توافق را به ذهن متبادر می کند و این بدان معناست که گروه های فلسطینی به سمت مدیریت اختلافات پیش می روند نه پایان دادن به آنها. تضاد بین برنامه سیاسی گروه ها، مسئله فلسطین را به رکود و درجازدن می کشاند و حتی باعث تنزل و عقبگرد آن می شود. این انتخابات بخشی از راه حل است اما در غیاب دموکراسی واقعی، مایه رنج فلسطینی هایی می شود که مشتاق بازگشت به وحدت سیاسی و ملی در مقابل رژیم اشغالگر هستند.