العالم - تحلیل روز
پس از خروج آمریکا از برجام و تحمیل تحریم های یکجانبه و غیر قانونی بر ملت ایران، آمریکایی ها و اروپایی ها تصور می کردند می توانند از عنصر زمان به عنوان سلاحی علیه ایران استفاده کنند. آنها انتظار داشتند ایران تسلیم شود اما تهران با درایت رهبران و صبوری ملت توانست همین اسلحه را به سمت آمریکا و اروپا نشانه بگیرد و مجلس شورای اسلامی با تصویب قانون حفظ منافع ملت ایران، - که بر اساس آن ایران تعهدات خود را به برجام کاهش داد – این سلاح را خنثی کرد.
اگر امروز می شنویم که کشورهای غربی سخت مشغول تلاش برای از سرگیری مذاکرات هسته ای با ایران هستند یا نفتالی بنت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی نتوانسته است بایدن را به عدم بازگشت به برجام وادار کند، نه به خاطر این است که غربی ها و بایدن متوجه اشتباه خود در خروج از برجام شده اند یا اینکه علاقمند به بازگشت به برجام و اجرای آن هست بلکه به این دلیل است که دریافته اند که سیاست نیرنگ و فریب علیه ایران کمکی به تحقق اهدافشان نمی کند.
پس از سالها تجربه تلخ همکاری با اروپایی ها – که چشم خود را به روی رفتارهای غیر قانونی آمریکا در خروج از برجام و تحمیل تحریم های ظالمانه علیه ایران بستند- امروز امیر عبداللهیان، وزیر خارجه ایران، بر مبنای ضرب المثل (مؤمن دو بار از یک سوراخ گزیده نمی شود) در گفتگو با همتایان اروپایی خود سیاست مذاکره برای مذاکره را رد کرده و بر ضرورت تحقق منافع ملت ایران در این مذاکرات تأکید کرده است.
ایران ثابت کرده است که به مذاکرات پایبند است اما به این شرط که به رفع تحریم های ظالمانه و تضمین حقوق ملت ایران بینجامد لذا کشورهای اروپایی چاره ای ندارند جز اینکه دست از وقت کشی برداشته و رفتارهای خود را تغییر داده و به تعهدات خود به برجام برگردند.
امیر عبداللهیان گفتگو با همتایان اروپایی خود تأکید کرده است که آمریکا درک درستی از منطقه و ملت ها و دولت های منطقه به خصوص ایران ندارد و این حقیقت پس از خروج این کشور از افغانستان به خوبی خود را نشان داد. لذا باید به تعامل واقع بینانه و توأم با احترام با کشورها و ملت های منطقه برگردد و دست از سیاست های متکبرانه، که همواره یکی از علل بحران های منطقه و حتی خود آمریکا بوده است بردارد.
امروز نوبت دیگر طرف های برجام است تا در عمل ثابت کنند که به توافق پایبند هستند و با احترام و به دور از لحن تهدید و شعارهای توخالی با طرف ایرانی مذاکره کنند و به امید دستیابی به امتیازات بیشتر در مذاکره با ایران، دل خود را به تحریم ها خوش نکنند. زیرا در غیر این صورت، از نظر ایران مذاکره ای در کار نخواهد بود و تجربه مذاکرات طاقت فرسا و ماراتونی قبل، گواه این مدعاست.