تحلیل:
- انتقادها و اعتراضات مقتدی صدر به وضع موجود در عراق با شعار اصلاحطلبی از یکماه پیش آغاز شد و در اولین گام قانون اساسی، قانون انتخابات و نهادهای قانونی از جمله پارلمان و قوه قضاییه عراق را هدف قرار داد و کوشید تا با توسل به اردو کشی خیابانی قانون را به تسلیم وا دارد؛ اما این اقدامات با اعلام دوشنبه عصر مبنی بر کنارهگیری از دنیای سیاست در کنار اصرار برخی از هواداران افراطی او بر ادامه آنچه اصلاحات میخوانند رنگ خون به خود گرفت.
- اعلام کناره گیری صدر از سیاست بدون آنکه از هوادارن خود بخواهد خیابانها را ترک کنند دستاویز جدید ایشان برای استمرار حرکت یک ماهه اخیر شد و با تخریب اموال عمومی، استفاده از سلاح و ایجاد فضای وحشت این حرکت را وارد فاز جدید خشونت و درگیری هجمات و --پس از اعلام کناره گیری صدر از سیاست و شروع درگیریها، اعلام اعتصاب غدای او در آنچه حمایت از هوادارانش درمقابل حملات رقیب خواند چونان روغنی بر آتش اوضاع را متشنجتر کرد و بر میزان انگیزه هواداران افراطی صدر در حضور خیابانی و مبادرت به خشونت افزود، در یک آمار رسمی تاصبح ۳ شنبه و به مدت کمتر از ۱۵ ساعت از اعلام کناره گیری صدر از سیاست دست کم ۲۰ کشته روی دستان مردم عراق باقی مانده است.
- پیشینه صدر نشان میدهد این اولین باری نیست که او اعلام کرده است از سیاست دور میماند و مبتنی بر این سابقه میتوان حدس زد این آخرین بار هم نخواهد بود؛ شاید با توجه به همین شناخت از روحیات صدر هم باشد که جماعت تندروی هوادار او ترجیح دادهاند بر اعتصابات و درگیریهای خیابانی اصرار کنند.
- هرچه از زمان اعلام کناره گیری در بعدظهر دوشنبه به سمت شب و نیمه شب میگذشت منطقه سبز شاهد رونمایی از برخی سلاحهای جدید در برخورد با نیروهای امنیتی بود، بدیهی است چنانچه کنترل اوضاع بشکلی کامل در اختیار نیروهای امنیتی قرار نگیرد میتوان انتظار داشت هم درگیریها دامنه دارتر شود، هم حجم سلاح و گونههای جدید آن از سوی افراطیون از انبارها و مخفیگاهها خارج شود و هم دامنه خشونتها بیش از آنچه طی ساعات گذشته رخ داده است در سایر استانهای عراق گسترش یابد.
- شاید یکی از تنها راهحلهای فرارو برای خروج از اوضاع خشونت بار کنونی آن باشد که صدر مستقیما و فارغ از هرگونه ابهامی تکلیف هواداران خود را روشن کند و چنانچه ماجرای پیگیریهایش در عالم سیاست را جداً تعطیل شده میداند این مساله را رسما به ایشان ابلاغ کند، شاید حضور صدر در گفتگوهای ملی از یکسو و بازگشت از انچه اعتصاب غذا نامیده است اولین قدم در اینخصوص و بازگرداند آرامش به عراق باشد.
- آنچه مسلم است اینکه حیرانی و بینتیجگی سرنوشت محتوم طرفداران و هواداران افراط گراست، وقتی رهبر حرکت از سیاست کنارهگیری میکند اصرار بر حضور در خیابان و توسل به خشونت از سوی برخی هواداران تندرو طبعاً حاصلی جز تحمیل هزینه بر ملت عراق ندارد.
- حکم دادگاه قانون اساسی عراق تا ساعاتی دیگر اعلام خواهد شد آیا بعد از این اعلام و در صورتی که این حکم منویات صدریها را تامین نکند هواداران افراطی به آن تمکین خواهند کرد و یا آن را مستمسکی جدید برای ادامه ناآرامی و اعمال خشونت در عراق خواهند کرد؟ باید منتظر ماند و دید.
- واقعیت عراق آن است که مقتدی صدر عضوی از اعضای بیتشیعی عراق است و این بیت بر حفظ فرزند خود مصر است، شاید تاملی مجدد در آنچه ظرف دیروز و امروز از سوی معاندان خارجی عراق صورت داده شد و در رسانههای آنها انعکاس یافت در فهم رویکرد این دشمنان به مسائل عراق راهگشا باشد، دیروز در اولین ساعات شروع حوادث عراق و پیش از آنکه هیچ منبعی ازکشته شدن کسی خبر دهد رسانههای سعودی از کشته شدن 2 عراقی خبر دادند و جالب و قابل تامل آنکه عامل کشتار را "حشد الشعبی"معرفی کردند، دو قطبی سازی عراق سیاست دیرینه این دست از دشمنان است، فاعتبروا یا اولی الابصار