العالم- کشکول
رژیم آل خلیفه برای محافظت از خود در برابر ملت بحرین، به آمریکایی‌ها اجازه داد بحرین را به مقر فرماندهی مرکزی نیروی دریایی ایالات متحده و ناوگان پنجم ان تبدیل کنند. این رژیم همچنان مرزهای بحرین را برای لشکرکشی سعودی و امارات جهت سرکوب تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمی در سال ۲۰۱۱ گشود.
زمانی‌که رژیم آل خلیفه نتوانست نه با قدرت ارتش آمریکا و نه با نفوذ نیروهای اشغالگر سعودی، انقلاب مردمی بحرینی‌ها را سرکوب کند، احساس نگرانی و ترس از ملتی که هیچ وابستگی به آن نداشتند را در دل خود جای داد و برای حفظ خود از این خشم مردمی، به دامن رژیم اشغالگر پناه برد با آن توافقنامه عادی‌سازی روابط را امضا کرد. هر چند که آل خلیفه پیشتر نیز با صهیونیست‌ها روابط محرمانه‌ای داشت.
به دنبال انتشار گزارش‌های مکرر درباره کارنامه سیاه حقوق بشری آل‌خلیفه، این رژیم تنها یک راه پیش روی خود برای فرار از اتهامات مربوط به شکنجه فعالان سیاسی و حقوق بشری در زندان‌های و برپایی محاکمه‌های گروهی، دید اینکه نامزدی خود را برای گرفتن کرسی به مدت سه سال در شورای حقوق بشر که دفتر آن در ژنو واقع است، در ۲۶ سپتامبر گذشته لغو کرد. تصمیمات شورای حقوق بشر سازمان ملل از نظر قانونی الزام‌آور نیستند اما این نهاد از جایگاه و اعتبار سیاسی برخوردار است و میتواند اجازه انجام تحقیقاتی را برای کمک به برخی محاکمه‌های بین‌المللی بدهد.
این کارنامه سیاه حقوق بشری آل خلیفه، مستشاران این رژیم که عمدتا انگلیسی و صهیونیستی هستند را متقاعد کرد که برای حفظ بقای آن و بزک کردن چهره سیاهش، آل خلیفه را رژیمی سازش‌پذیر و میانه‌رو معرفی کند و به همین منظور، آل خلیفه میزبان مجمع “بحرین برای گفت‌وگو؛ شرق و غرب برای همزیستی انسانی” می‌شود که حدود ۲۰۰ نفر از رهبران ادیان در آن شرکت دارند و پاپ فرانسیس، رهبر مسیحیان کاتولیک نیز برای مشارکت در آن، فردا عازم این کشور خواهد شد.
ولی از آنجا که حتی برای پاپ فرانسیس نیز اصلاح آنچه که حمد و رژیم آل خلیفه آن را ویران کرده‌اند، سخت است؛ برگزاری چنین کنفرانسی، امیدبخش نیست. سازمان دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای با عنوان "نمی‌توانی بگویی که بحرین دمکراتیک است: قوانین انزوای سیاسی در بحرین"، آورده است: دولت بحرین از قوانین انزوای سیاسی و چند روش دیگر برای باقی نگه داشتن فعالان و اعضای احزاب مخالف سابق خارج از پست های دولتی استفاده می کند. این سازمان همچنین در گزارش خود به طور مستند موارد بکارگیری قوانین انزوای سیاسی مصوب سال ۲۰۱۸ در بحرین به منظور بازداشتن مخالفان سیاسی از کاندید شدن برای کرسی‌های پارلمان و یا حتی خدمت در شوراهای اداره نهادهای مدنی را به ثبت رسانده است.
مدیر اجرایی سازمان "آمریکایی‌ها برای دموکراسی و حقوق بشر در بحرین" در مقاله‌ای که در روزنامه فرانسوی "لوموند" منتشر شد، ابراز نگرانی کرد که سفر پاپ به پادشاهی، سیاست "تبعیض‌آمیز" پادشاهی را مشروعیت بخشد.
آیتالله شیخ عیسی قاسم نیز از شخصیت‌های مذهبی شرکت‌کننده در این نشست خواست نظر صریح خود را در حمایت از دین و حقوق بشر اعلام کنند. شیخ قاسم در بیانیه‌ای تصریح کرد: کنفرانسی که رژیم حاکم بحرین تحت عنوان کنفرانس همزیستی برگزار می‌کند، در چارچوب مسیر عادی‌سازی و تسلیم در برابر اسرائیل در شرایط آزار و اذیت شدید مردم بحرین توسط رژیم حاکم بر آن است.
جمعیت وفاق ملی اسلامی، نهضت اسلامی بحرین، جنبش اسلامی الوفا، جمعیت العمل الاسلامی، ائتلاف جوانان ۱۴ فوریه و نهضت آزادی و دموکراسی (حق) در بیانیه‌ای درباره سفر پاپ به بحرین با اشاره به اینکه ملت بحرین معمولاً به دیدار رهبران معنوی از همه کشورهای جهان مفتخر است و بر اساس دین و ارزش‌ها از عالمان استقبال می‌کنند، تاکید کردند: واقعیت بحرین با بحران‌ها و مشکلات بی‌شماری در همه سطوح رو به روست. آزار و اذیت، بی‌عدالتی، سرکوب و ظلم ،اختلافات مذهبی، فرقه‌ای و سیاسی در این کشور بیداد می‌کند. علاوه بر این سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم رهبر معنوی انقلاب بحرین به خودی خود مقوله نشست ادیان مذهبی که توسط دولت بحرین ارائه شده است را زیر سوال می‌برد.
همچنین حجت الاسلام مرتضی السندی، از رهبران جنبش الوفاءالاسلامی اظهارکرد: ظاهرا هدف از سفر پاپ به بحرین گفتگوی بین ادیان است اما حقیقت آن تغییر پیدا کرده است. علما در این پروژه مشارکتی نداشتند و از آن استقبال نکردند مثل شیخ عیسی قاسم، آیت الله سند و آیتالله نجاتی. بزرگان طایفه شیعی در بحرین هم نقشی در این سفر ندارند.
وی افزود: هدف از سفر پاپ، عادی‌سازی تصویر رژیم بحرین و حمایت از دیکتاتوری بحرین است و هیچ جایگاه تسامح و تساهل و گفتگوی بین دینی نخواهد داشت. علمای شیعه و سنی گفته‌اند در برنامه های سفر پاپ به بحرین شرکت نخواهند داشت.
بدیهی است که هر انسان عاقلی میتواند این سوال را بپرسد که چگونه رژیم ال خلیفه میتواند برای ۸۰ هزار مسیحی که کارگران هندی و فیلیپینی هستند در بحرین کلیسا بسازد ولی علیه اکثریت ملت اصیل بحرین، قوانین انزوا و دیگر اقدامات سرکوب‌کننده را پیاده، و فعالان و اعضای احزاب معارض را از پست‌های دولتی محروم کند.